Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"Dio has rocked for a long, long time. Now it's time for him to pass the torch..." Aldus de heren van Tenacious D, in hun ode aan de kleinstse rockzanger met de grootste stem. Ronnie James Dio (1m60 - PP) rockt al meer dan dertig jaar lang in zijn veertigjarige carrière. Hij speelde in de jaren '50 trompet en basgitaar in obscure doo-wopgroepjes als Ronnie & the Vegas Kings, ontpopte zich in de jaren '60 tot singer/songwriter in The Electric Elves, en later Elf. Zong kortstondig bij Deep Purple, was de zingende kikker in Roger Glovers Arbeidsvitaminen hit 'Love Is All (At the Butterfly Ball)', en groeide uiteindelijk uit tot dé verdienstelijkste frontman in de hardrockgeschiedenis met o.m. Ritchie Blackmore's Rainbow, Black Sabbath en met zijn eigen band DIO. Sommigen durven zelfs te beweren dat Dio himself verantwoordelijk is voor het introduceren van de uitgestoken duivelshoorntjes (wijsvinger en pink in de lucht) tijdens rockconcerten. De als Ronald James Padavona geboren Ronnie James Dio is inmiddels een zestigplusser, maar de rocktoorts afstaan is het laatste waar de überrocker aan denkt.
Althans, getuige DIO's laatste optreden in Lucky's & Co in Rijssen op zaterdag 7 augustus j.l. Het is warm, een aantal dagen achtereen heerst er een heuse hittegolf in Nederland. Normaal gesproken zitten alle bejaarden achter de geraniums, in de schaduw. Ronnie James Dio - zelf ook opa - niet, hij komt net terug van een optreden op het Wacken Festival in Duitsland, waar het ook al zo heet was. De afgelopen vier weken treden Dio & band nagenoeg dagelijks non-stop op, met hoogstens één enkele rustdag per week. "But he's in great shape", laat zijn tourmanager weten. Een kans om hem te spreken zit er echter niet in, want Opa Dio doet voor zijn show nog wél even een dutje: "We gotta give his voice some rest, that includes: no interviews. If his voice decides to quit, we're all out of a job. So, sorry 'bout that." Het belooft niet veel goeds. Maar een mens kan zich vergissen...
Als de zaal (annex discotheek) opengaat voor het publiek, staan de eerste pelotons DIO-fanatici al ongeduldig te wachten op de komst van hun Held. Vier lange jaren hebben ze erop moeten wachten, en nu tellen ze de minuten af. Zaal Lucky's is inmiddels tjokvol, en bovenal: broeierig warm. Als de eerste akkoorden van gitarist Craig Goldie door de zaal gieren, onder begeleiding van Simon Wrights stuwende drumpartij schieten de eerste 'duivelshoorntjes' in de lucht. Een extreem energieke Dio bestormt het podium, grijpt z'n microfoonstandaard, tolt het gevaarte als een propellor in de lucht en haalt uit met zijn Stem. Al het beste uit Ronnie James Dio's rijke oeuvre wordt uit de kast getrokken, van Rainbow's 'Stargazer', 'Gates of Babylon', 'Long Live Rock 'n Roll' en 'Kill the King', tot Black Sabbath's 'Neon Knights', 'The Mob Rules', 'Sign of the Southern Cross' en 'Heaven and Hell', en al snel blijkt dat Dio's gouden stem met de jaren niets qua kracht (of beter:) Karaat heeft ingeboet.
Een gemiddelde rockzanger-op-leeftijd verschuilt zich live doorgaans achter een muur van geluid, terwijl de band een octaaf lager speelt. Dit soort truukjes komen bij Ronnie James Dio echter niet voor. Ook al beulen de ruim duizend aanwezige zweterige Dio-fans in koor alle DIO-klassiekers ('Sacred Heart', 'Don't Talk to Strangers', 'Stand up and Shout', 'Straight through the Heart', 'Hungry for Heaven', 'The Last in Line' en 'Rock 'n Roll Children') mee. Dit tot groot genoegen van de drakendodende Rock 'n Roll Grandpa. Het optreden van DIO in Rijssen is voornamelijk een feest der herkenning (met 'The Eye' als enige "nieuwe nummer" op de setlist), waarbij ook Murray - Dio's metershoge demonische mascotte, het equivalent van Iron Maiden's Eddie) - van de partij is. Tijdens DIO's titelsong van zijn eerste album Holy Diver licht het decor op, en steekt een immense Murray met een zwaaiende ketting torenhoog boven de hardrockende dwerg uit. Ronnie James Dio bevecht wederom deze demoon met zijn strot van Heavy Metal. Na ruim twee uur is de strijd gestreden; de oude man wint, met overmacht. Het is weer tijd voor Dio om de Toorts van de Rock ter hand te nemen, en weg te suizen op de vleugels van Murray om zijn Europese tour te beeïndigen in het Verenigd Koninkrijk. Na een week welverdiende vakantie gaat de nimmer rustende (maar immer rockende) Opa alwéér toeren, ditmaal in Zuid-Amerika. Vlieg snel weer eens met je demoon langs Nederland, DIO... En blijf vooral doorrocken!
En terwijl de voldane horde zweterige DIO-fans zaal Lucky's verlaat op de klanken van O-Zone ('Maiyaa-Hii-Maiyaa-Haa-Haa'), staat een volgende horde pillenslikkende pubers reeds klaar voor de zaterdagavonddisco in zaal Lucky's & Co.
http://www.kindamuzik.net/live/dio/dio/6998/
Meer Dio op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dio
Deel dit artikel: