Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Terwijl buiten dikke regendruppels vallen, waart de geest van het verleden rond in een bijna uitverkochte Effenaar. Tijden van weleer herleven dan ook op een bijzonder geslaagde eerste dag van de Eindhoven Metal Meeting.
Een groot deel van de vrijdagprogrammering wordt namelijk in beslag genomen door de Thrashfest Classics Tour. Hierbij trekken oudgedienden Exodus, Sepultura, Destruction en Heathen samen door Europa om uitsluitend werk van hun vroegste albums te spelen. Dat zie je dan ook terug in de leeftijd van de bezoekers. Wanneer klokslag zes uur de veertigers van Heathen het podium betreden, is de grote zaal van de Effenaar ruimschoots gevuld met leeftijdgenoten.
Na een rommelige start is gitaartandem Altus en Lauerdale bij het derde nummer eindelijk opgewarmd en slaat de vonk echt over. Het tempo gaat omhoog en voor het podium begint men de nekspieren alvast warm te draaien. "These guys are ragging here. I guess you guys back there are a little bit older. This is the new generation", merkt zanger White terecht op. Na vijfenveertig minuten komt met 'Mercy Is No Virtue' en meezinger 'Death by Hanging' een eind aan de eerste geschiedenisles van vanavond.
In de kleine zaal weet het Duitse Cripper daarna de aandacht op zich te vestigen met Pantera-achtige thrash. Energiek springen de jonge muzikanten over het podium. Vooral de sympathieke frontvrouw Britta maakt indruk met haar brute stemgeluid, dat het midden houdt tussen dat van Angela Gossow en Phil Anselmo.
Op het hoofdpodium vindt tegelijkertijd een exercitie in lomp geweld plaats. Onder leiding van Martin 'Godverdomme' van Drunen voert Asphyx integraal The Rack uit, de debuutplaat waarmee het viertal in 1991 internationaal furore maakte. De slepende, trage riffs vormen een schril contrast met het felle, opgefokte gitaarwerk van de overige acts. Opvallend is dat de songs nog even indrukwekkend klinken als destijds, mede door de moderne, moddervette geluidsmuur die het enthousiast headbangende viertal schijnbaar moeiteloos optrekt.
Hoe groot dat contrast is, wordt duidelijk zodra Destruction [bovenste foto]het podium oprent. Vijftig minuten lang is het schieten en doorladen geblazen. Alle beschikbare speeltijd wordt benut om uit de vijfentwintigjarige historie van de band te putten. De iele Sifringer vuurt vanonder zijn kenmerkende krullenbol de ene na de andere venijnige gitaarriff af in songs als 'Tormentor' en 'Invisible Force'. Ook de boomlange frontman Schmier beperkt zich tot het hoogstnodige. "Twenty-five years of metal, motherfuckers. Thank you for still coming to our shows!" Zo hoort thrash gespeeld te worden: zonder opsmuk of pretenties.
Sepultura [foto rechts]speelt daarna alleen nummers van Beneath the Remains, Chaos A.D. en Arise en dus regent het opnieuw nekbrekers. 'Inner Self', 'Dead Embryonic Cells' en 'Infected Voice' komen in sneltreinvaart voorbij. Toch mist zanger Derrick Green das gewisse Etwas om songs als deze met volle overtuiging te zingen. Ook tijdens gitaarsolo's is de afwezigheid van een tweede gitaarpartij vaak een gemis. Dat wordt echter ruimschoots gecompenseerd door het uitermate strakke drumspel van Jean Dolabella, gastbijdragen van Gary Holt en Jon Torres in 'Refuse/Resist' en het nummer Kiowas, waarop de drummers van respectievelijk Mortal Sin, Exodus, Heathen en Destruction meedoen.
In de kleine zaal treffen we aansluitend Sinister aan. De muziek van deze formatie heeft de tand des tijd niet doorstaan. De monotone grunts en weinig genuanceerde songs weten geen moment te boeien en de kleine zaal blijft dan ook terecht voor minder dan de helft gevuld.
Hoe anders is dat wanneer Exodus [foto links] met 'A Lesson in Violence' aan een zeventig minuten durende masterclass begint. Uit volle borst worden songs als 'Bonded by Blood' en 'Piranha' meegebruld. Wanneer Dukes 'Fabulous Disaster' aankondigt - "Let's see some action. I want to see this place turned into a 'Fabulous Disaster'!" - dient zich ook de eerste serieuze moshpit van de avond aan. Exodus demonstreert met één vinger in de neus dat thrash metal vandaag de dag nog net zo relevant en springlevend is als weleer.
Foto's uit het KindaMuzik-archief door Niels Vinck (Destruction), Tim van Veen (Sepultura) Ilvy Maijen (Exodus)
http://www.kindamuzik.net/live/eindhoven-metal-meeting/eindhoven-metal-meeting/22398/
Meer Eindhoven Metal Meeting op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/eindhoven-metal-meeting
Deel dit artikel: