Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Als Harlem terugkeert voor een toegift van een stief kwartiertje blijkt één bezoeker daar bepaald geen trek meer in te hebben. Er volgt een tirade over de verschrikkelijke prestatie van het Amerikaanse garagerocktrio. Ongezien door de band loopt hij vloekend de zaal uit. Heel terecht is zijn boosheid niet - zo slecht speelt Harlem nou ook weer niet - maar enige onvrede roept het trio uit Austin wel degelijk op.
Garagerock - dat hoef je echt niemand in Vera te vertellen - draait om energie. Netjes spelen is niet nodig en flink rammelen wordt op prijs gesteld. Wat dat betreft staat Harlem precies op de juiste plaats. De band speelt tegen het slordige aan, maar weet wel een vrolijke adrenalinerush op te roepen met de puntige garagepop. Ook fijn is dat het trio de beschikking heeft over een aantal uitstekende liedjes zoals 'Casper the Friendly Ghost' en 'Faces', beide van het prima album Hippies. Het zijn heerlijke popnummers, die je binnen no time vrolijk mee staat te zingen met de melige Amerikanen.
Daarom is het extra jammer dat de band nauwelijks de moeite neemt om zijn muziek goed over te laten komen. In sneltreinvaart schiet Harlem door de liedjes heen en wordt het optreden in nog geen drie kwartier (inclusief toegift) afgeraffeld. Door de nonchalante manier van spelen klinkt het aangename gerammel de helft van de tijd als het vervelende gepruts van een wel heel gemakzuchtige band.
Ondanks het vrolijke gekwebbel met de mensen in de zaal lijkt het erop dat de mannen van Harlem meer bezig zijn met hun eigen plezier dan met het publiek. Zodra ze klaar zijn, en dat is echt verontrustend snel, laten ze hun bezoekers achter als een onbevredigde dame na een weinig geslaagd vluggertje. Harlem - hoe leuk ook - blijkt een slechte minnaar.
Foto's door Vera huisfotograaf Peer.
http://www.kindamuzik.net/live/harlem/harlem/20535/
Meer Harlem op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/harlem
Deel dit artikel: