Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Op het podium ligt een speellijst met veertien nummers en drie toegiften. Roald van Oosten is terug op een podium in Amsterdam om de nieuwe langspeler Oh Dark Hundred te laten horen. Van Oosten was vanaf 1994 ruim tien jaren frontman van Caesar en componeerde de laatste jaren vooral soundtracks. Rond de release van de nieuwe plaat hangen heerlijke geruchten en verhalen. Van Oosten zou genoeg materiaal voor wel drie albums hebben weggegooid! De componist zou slechts nummers schrijven voor of over poezen! De muziek die hij voor sciencefictionfilms componeerde, zou in zijn hoofd zijn gaan zitten!
'Let the Right One in' opent en direct is duidelijk dat Van Oosten zich op het podium als een vis in het water voelt. De drie medemuzikanten hebben er zin in en in hoog tempo worden de lofi-rocknummers uitgevoerd. Van Oosten meldt het fijn te vinden terug in Paradiso te zijn en bedankt het publiek voor de aanwezigheid. Na vier nummers van Oh Dark Hundred kondigt hij ʺeen oudjeʺ aan. 'Visions of Mars' is een nummer van Caesar. 'Pilots of Luna', de eerste single van 2016, krijgt een lekker rammelende uitvoering. Opvolger 'Snug' doet daar iets later niet veel voor onder. Op het podium staan muzikanten die plezier hebben, contact zoeken met elkaar en de mensen in de zaal. Virtuoze instrumentalisten staan hier niet, maar het viertal is goed in staat om de charmante, avontuurlijke retrorock te vertolken. In het afsluitende, veertiende nummer 'Lives of Mary Lane' wordt er geragd en gerockt en dan is het voorbij. Van Oosten loopt van het podium en is per ommegaande terug voor, jammer genoeg, maar één toegift.
Goed dat Roald van Oosten terug is op het podium en goed dat Roald van Oosten terug is met een bandje.
Het is een ondankbare taak om na een thuiswedstrijd van het voorprogramma te moeten optreden. De zaal loopt voor een deel leeg, terwijl het podium wordt omgebouwd. Ian Fisher foto's mag de avond afsluiten. Hij groeide op een boerderij in Missouri (VS) op en woont tegenwoordig in Berlijn. Hij heeft over de hele wereld honderden concerten gegeven en zo veel gereisd dat hij op elke plek een vreemde is: Fisher zegt zelf: ʺI am a country musician without a country.ʺ Na het verschijnen van een van zijn langspelers werd hij in recensies vergeleken met Jeff Buckley die een nummer van Bob Dylan covert. Het album Nero verscheen eind 2015. Fisher maakt verfijnde, klassieke countrymuziek en heeft een prima groep muzikanten om zich heen verzameld.
Terug naar de ondankbare taak. Een groot deel van de mensen in de bovenzaal van Paradiso heeft de behoefte om het concert van Roald van Oosten luidruchtig na te bespreken. De tafel met Oh Dark Hundred staat bovendien achter in de zaal. Het zal zonder enige twijfel storen, maar Fisher pareert al deze slechte omstandigheden met zijn band en speelt een prima set. Per nummer verdwijnen er wat praters. Na een goed halfuur is het bijna stil als Fisher een volgend nummer van Nero inzet. Tot diep in de nacht speelt hij met zijn band voor een slinkend aantal mensen een goed en ondanks de omstandigheden fascinerend concert.
Tegenslagen zijn nooit leuk maar een goed optreden staan ze niet in de weg, zo maakt Fisher vanavond met zijn muziek duidelijk.
http://www.kindamuzik.net/live/ian-fisher/ian-fisher-roald-van-oosten/26653/
Meer Ian Fisher op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ian-fisher
Deel dit artikel: