Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Weerzin, bewondering en mededogen. Dat zijn gevoelens die een optreden van Jackie Leven bij een hem niet al te toegewijde toehoorder kunnen oproepen.
Mededogen, omdat je de klok er bijna op gelijk kunt zetten dat, zeker in 'hip city' Amsterdam, een optreden van zo'n muzikale mastodont bij lange na niet uitverkoopt en dat dus op de dag zelf kaarten voor de helft van de prijs weggaan.
Bewondering, omdat de in een Roma-familie geboren Schotse bard ondanks een leven vol tegenslagen en verslavingen altijd is doorgegaan. Of de grote massa het bij het rechte eind heeft door zijn werk te negeren, ligt in de toekomst besloten. Feit is dat Leven inmiddels al geruime tijd bij dezelfde platenfirma zit en zich op dat front de laatste jaren buitengewoon productief betoont.
En weerzin, omdat hij op het podium met het veelvuldig gebruiken van het woord 'fuck' en verschillende vervoegingen daarvan van zijn frustraties blijk meent te moeten geven, maar zo vooral plaatsvervangende schaamte teweegbrengt.
Ofschoon Leven natuurlijk ook hier toegewijde fans heeft lijken de meeste aanwezigen vanavond in de bovenzaal van Paradiso zijn optreden vooral te zien als opwarmertje voor de tweede act van de avond, het Amerikaanse rootscombo Chatham County Line.
Ook de man in kwestie schijnt dat te beseffen, want het optreden is met een uur wel gedaan. Een groot gedeelte daarvan gaat ook nog op aan al dan niet waargebeurde anekdotes en toelichtingen bij de nummers op de setlist. Bijvoorbeeld over hoe agressief Ralph McTell, Brits folkicoon en gastartiest op Levens laatstverschenen album Gothic Road, wel niet kan zijn. Of over het onverstaanbare accent van zijn Amerikaanse vriend David Childers, advocaat en rootsrocker te North Carolina.
De nummers, onder meer afkomstig van genoemd album, krijgen niettemin een gloedvolle vertolking dankzij een begeleider op toetsen en melodica, maar vooral dankzij het inventieve gitaarspel als ook het fenomenale stemgeluid van de robuuste Schot dat qua klankleur en vibrato doet denken aan illustere voorgangers als Tim Hardin en Aaron Neville.
Alvorens zijn laatste nummer in te zetten, meldt Leven nog even dat hij geen toegiften doet. Dat is iets, zegt hij, voor artiesten met een mentale stoornis zoals Robbie Williams. Waarvan akte.
Foto door Diane Jones (cc) uit 2007.
http://www.kindamuzik.net/live/jackie-leven/jackie-leven/20669/
Meer Jackie Leven op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/jackie-leven
Deel dit artikel: