Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het is lang stil geweest rondom de Noorse Kings of Convenience. De vorige plaat stamt alweer uit 2004, evenals het laatste bezoek aan Nederland. Erlend Øye toerde in de tussentijd de wereld rond met zijn uit de klauwen gelopen zijproject Whitest Boy Alive. Eirik Bøe liet minder van zich horen en heeft vooral tijd gehad om nieuwe liedjes te schrijven. Het onlangs uitgekomen Declaration of Dependence brengt de twee talenten terug bij elkaar.
Als voor aanvang wordt bericht dat de bar gesloten zal zijn levert dat nog wat lichte verontwaardiging op. Wanneer enkele momenten later de twee tengere muzikanten op het podium stappen lijkt die ergernis alweer vergeten en breekt de euforie los. Het breekbare geluid van twee akoestische gitaren doet de dorst vergeten, en laat de zaal in extase verzinken.
Van de Kings of Convenience wordt wel eens gezegd dat hun liedjes veel op elkaar lijken, en in een dergelijke minimale setting valt dat ook niet te ontkennen. Saai wordt het echter geen moment. De heren houden er een zeer aangename routine op na om het de mensen naar de zin te maken met hun kurkdroge humor. Maar ook die dromerige glimlach op beider gelaat terwijl ze van hun eigen muziek genieten siert hen tot ware Bourgondiërs. "This is very hard work!" wordt er gegrapt na één van de uitbundige onthalen.
Niemand staat zo relaxed op het podium als de Kings. Dat dooie gemak wordt nog maar eens geïllustreerd wanneer één van de heren geen plectrum op zak blijkt te hebben. Of er misschien gitaristen in de zaal zitten... En dan het liefst nog met een hard plectrum ook. Zoals het koningen betaamt worden zij op hun wenken bediend.
Het duo weet waarvoor het publiek gekomen is: buiten een aantal nieuwe liedjes waaronder hoogstandjes als '24-25' en 'Me in You', wordt ook veel van het oude werk gespeeld. Klassiekers als 'Homesick, Misread' en 'Know-How' worden uit volle borst meegezongen. Met hoge falsetto-stem dirigeert Øye het publiek als ware het zijn eigen koor. Van de twee is hij zonder twijfel de clown, die de lachers op zijn hand krijgt met maffe dansjes, abrupte kreten en zijn inspanningen als menselijke trompet.
Na een optreden van bijna twee uur laat het tweetal, samen met de meegekomen violist en contrabassist, de uitzinnige zaal achter in een saamhorige sfeer. In zijn baldadigheid waagt Bøe nog snel een crowdsurf waarna de heren in de coulissen verdwijnen. Hopelijk is het dit keer niet voor vijf jaar.
Foto door Josep M Martí @ @ Palau de la Música (Barcelona) november 2009 (cc).
http://www.kindamuzik.net/live/kings-of-convenience/kings-of-convenience/19411/
Meer Kings Of Convenience op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/kings-of-convenience
Deel dit artikel: