Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Britse media zijn dol op enfant terrible Lily Allen en volgen haar op de voet. Je zou bijna vergeten dat ze naast haar turbulente liefdesleven, alcoholische strooptochten en topless foto's ook nog cd's maakt. En niet onverdienstelijk, haar laatste album It's Not Me, It's You werd erg goed ontvangen. Vanavond staat ze als eerste van drie concerten in Nederland in een uitverkochte Melkweg.
Onder de beginklanken van 'Everyone's At It' valt het grote witte doek naar beneden waarachter de zangeres, gekleed in glitterhotpants, en haar band verstopt zijn. De grote witte letters op de achtergrond laten er geen twijfel over bestaan; vanavond draait het om Lily. Haar band, die de hele avond onzichtbaar zal blijven, doet wat die moet doen en blijft netjes uit de spotlights.
Mede daarom doet dit optreden nogal Top of the Pops-achtig aan. Visueel prachtig, alle aandacht gaat uit naar de frontvrouw die het publiek laat gillen door met haar achterwerk te schudden, de nummers zijn niet al te lang en ingewikkeld en de zangkwaliteiten van ondergeschikt belang.
Nu staat Lily Allen niet bekend als een zangeres met breed bereik, maar haar stem klinkt live echt niet zo krachtig als op haar cd. Misschien speelt het mee dat ze last van haar borst heeft, zoals ze ons meldt terwijl ze een inhalator tevoorschijn haalt. Medelijden alom, maar als ze daarna drie sigaretten achter elkaar opsteekt, is dat snel over. Jammer ook dat de achtergrondzang en extra instrumenten als een accordeon of trompet uit de synthesizer afkomstig zijn, waardoor de kleine muzikale verrassingen van haar cd's live wat minder overkomen.
Desondanks is haar muziek live wel degelijk genietbaar, mede door de übervrolijke liedjes en het enthousiasme waarmee Allen ze brengt. Hoewel de ballads soms niet helemaal uit de verf komen door haar beperkte bereik, zijn de uptempo nummers, met hun link naar disco en house, uitermate geschikt om de uitverkochte Melkweg te laten dansen. Zo doet het Amsterdamse publiek vrolijk mee met Allens charmante middelvingerdansje tijdens het catchy 'Fuck You.'
De plotselinge drum 'n' bassversie van 'Smile' in de toegift is verrassend en spannend en biedt hoop op een spetterend einde. Helaas vindt Allen het nodig om afscheid te nemen met een belabberde versie van Britney Spears' 'Womanizer'. Uiteindelijk valt te concluderen dat het publiek een aardig optreden heeft kunnen zien, maar hopelijk weet Allen bij haar komende concerten haar niets-aan-de-handliedjes toch wat meer muzikale diepte en spanning mee te geven.
http://www.kindamuzik.net/live/lily-allen/lily-allen/18571/
Meer Lily Allen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/lily-allen
Deel dit artikel: