Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In 2007 bereikt Of Montreal na krap tien jaar eindelijk het grote publiek. Bij het eerste optreden van hun nieuwe tour moeten ze het toch met een halfgevuld Paradiso stellen. Het lijkt de Amerikaanse band echter niet te deren. Voor een onderonsje met het publiek is er in deze overvolle show toch al geen plek.
Terwijl de pauzemuzak nog langzaam wegsterft, baant het vijftallige gezelschap zich alvast een weg naar zijn instrumenten. Deze entree zal niemand ontgaan. Stuk voor stuk gesierd door smakeloze doch feestelijke klederdracht, trekken ze meteen de aandacht.
De aftrap is er één met grof geschut. 'She's a Rejecter', een nummer dat vorig jaar nog dienst deed als uitsmijter, opent nu de show. De band blijkt nog goed te kunnen teren op zijn voorlaatste album Hissing Fauna, Are You the Destroyer? Nummers als 'Suffer for Fashion', 'Gronlandic Edit' en 'Heimdalsgate like a Promethean Curse' blijken alreeds ware klassiekers onder het publiek.
Niet te missen is het theatrale schouwspel dat zich te midden van de band voltrekt. Monsters, duivels, sadomasochisten en dinosaurussen verschijnen ten tonele ten einde het entertainmentgehalte op te vijzelen. Een glimlach kan niemand onderdrukken, al heeft dit circus na een kwartiertje zijn hoogtepunt wel gehad. Maar het gaat door. Meer en meer neemt het theater de overhand. De oplopende mate van extravagantie lijkt een verwoede poging van de band om een imago als vreemde eend kracht bij te zetten.
Aan diversiteit ontbreekt het Of Montreal niet. Moeiteloos wisselen ze tussen een scala aan muziekstijlen. Een connectie met het publiek is er echter nauwelijks. De band voert een monoloog zonder pauzes. Het is pas tijdens de toegift dat zanger Kevin Barnes zich tot zijn luisteraars richt.
Ergens is Barnes te ver doorgeslagen. Met een telkens wisselende verschijning, een enkele keer zelfs gehuld in een sluier van scheerschuim, lijkt hij showartiesten als Rufus Wainwright of de Scissor Sisters naar de kroon te willen steken. De aandacht die dit opeist komt de muziek niet altijd ten goede.
De avond wordt besloten met een ongecompliceerde cover van Nirvana's 'Smells like Teen Spirit'. Mede dankzij gitarist Bryan Poole's gelijkenis met Kurt Cobain (niet in de laatste plaats door zijn sliertige blonde haar en de enorme vleugels die achter zijn rug opdoemen) een treffende vertolking, en daarmee een gepast besluit van een spectaculaire show.
http://www.kindamuzik.net/live/of-montreal/of-montreal-3344/18016/
Meer Of Montreal op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/of-montreal
Deel dit artikel: