Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Polyritmiek, wat is dat eigenlijk? Volgens Wikipedia "het gebruiken van meerdere ritmes tegelijkertijd". Of een zodanig ritme dat het op meerdere manieren gehoord kan worden. "Veel muziek uit West-Afrika en Cuba heeft een polyritmisch karakter", schrijven ze er nog bij.
Is dat even grappig! Orchestre Poly Rhytmo de Cotonou brengt de muziek uit beide delen van de wereld namelijk bij elkaar. Dat doen ze al een jaar of veertig, want het elfkoppige orkest uit Benin maakt al muziek sinds de eerste Apollovluchten. Ongelooflijk eigenlijk, dat ze vanavond in Paradiso staan. Op volle sterkte bovendien.
Alles aan Orchestre Poly Rhytmo de Cotonou is veel. Drie gitaristen, drie blazers, twee zangers en voor de broodnodige polyritmiek natuurlijk een drummer en percussionist. Alle elf in glimmende kostuums gestoken. Wat worden Afrikaanse mannen toch mooi oud, denk je onwillekeurig als je naar de glimmende appelwangetjes van de zanger kijkt.
Ruim twee uur zullen ze spelen, waarbij de mannen kunnen putten uit een archief dat vijftig albums en talloze singles beslaat, waarvan een deel dankzij de Duitse schatgravers van Analogue Africa weer verkrijgbaar is. Het verklaart de prima opkomst op zondagavond. Het publiek is een curieuze mix van aardrijkskundeleraren met grijze baarden, hippiemeisjes op slippers en hippe, likkebaardende dj's die smullen bij zoveel goede breaks.
Want Orchestre Poly Rhytmo de Cotonou geeft twee uur Afrikaanse muziekles, waarbij vooral de tweede helft van het concert fantastisch is. De strak spelende oudjes spelen net zo makkelijk afrobeat als soul en West-Afrikaanse high life naast latin. Zelfs voor Cubaanse muziek draaien ze hun hand niet om. Daarmee doen ze denken aan Orchestre Baobab, dat andere Afrikaanse gezelschap op leeftijd dat zo goed Cubaanse en Afrikaanse ritmes combineert.
Ze openen hun toegift met hun single uit de jaren zeventig, 'Mi Ni Non Kpo', een krankzinnig aanstekelijk soulnummer waarvan het markante gitaarriffje al tijdens de korte pauzes plagerig klonk.
Inmiddels is de zaal als een blok gevallen voor de krasse knarren uit Afrika. Verschillende keren wordt het podium beklommen door zwarte mannen en vrouwen die enthousiast laten zien hoe soepel hun heupen zijn, daarbij aangemoedigd door de zangers.
Feest, kortom. Het dondert niet dat de muzikanten enkel Frans spreken. Eigenlijk draagt dat alleen maar bij aan het exotische gevoel. En zeg nou zelf: "beaucoup de bruit" klinkt toch veel mooier dan "make some noise"? Nou dan.
http://www.kindamuzik.net/live/orchestre-poly-rhythmo-de-cotonou/orchestre-poly-rhytmo-de-cotonou/19163/
Meer Orchestre Poly Rhythmo de Cotonou op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/orchestre-poly-rhythmo-de-cotonou
Deel dit artikel: