Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
In het zuidelijke deel van de lage landen is Ozark Henry al jarenlang één van de bestverkopende artiesten. Ook ten noorden van de landsgrens wordt de Belg bijzonder gewaardeerd, zo blijkt uit een stijf uitverkocht Doornroosje. Een prachtwijze om het tweede lustrum, en met het verschijnen van The Soft Machine de release van zijn vijfde plaat te onderstrepen.
Het muzikale meesterbrein van Piet Goddaer maakt genreoverstijgende muziek die soms lastig te omschrijven is. Nu eens knalt hij uit je boxen met het timbre van een donkere jazzzanger, dan weer vervuld van de kille ijzigheid van een Scandinaviër. Om vervolgens met een stadionknaller van jewelste je trommelvliezen te doen vibreren.
Noemenswaardig veel onderscheid is er niet tussen Ozark Henry’s vervoering en ontroering op plaat of podium. Snaarstrak zijn uitvoeringen van pareltjes als ‘Indian Summer’ en ‘Vespertine.’ Kolkend hoogtepunt van de avond vormt het dampende ‘At Sea,’ een nummer waarvan Chris Martin slechts kan wensen dat hij het geschreven had. Goddaer zet zowaar het publiek aan tot een stukje coöperatieve samenzang.
In een constructieve communicatie met het publiek ligt zeker niet het zwaartepunt van zijn competenties. Het blijft bij een nogal plichtmatig merci. Tel daarbij de statische band op en je weet hoe spontaan en boeiend het schouwspel ongeveer oogt. Toch weet de excentrieke Goddaer het Nijmeegse publiek te bekoren door dat gemis met extatische liedjes te compenseren. Want wat de mysterieuze Ozark Henry vanavond ten gehore brengt, is simpelweg steengoed.
http://www.kindamuzik.net/live/ozark-henry/ozark-henry-1699/14560/
Meer Ozark Henry op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/ozark-henry
Deel dit artikel: