Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ja, dat stond inderdaad een klein beetje zielig Peter. Toen je daar op het podium van de Patronaat een pleister om je pink kreeg. Maar omdat je de zanger bent van Peter Pan Speedrock zullen we je het vergeven. Het was ook alweer het honderdenzoveelste optreden van je band. En wederom strak. Wederom goed. Wederom vuig. Dan snij je je vinger wel eens aan een snaar. Maakt niets uit.
Het wordt bijna saai, maar Peter Pan Speedrock is een zekerheidje. Boek ze voor uw afstudeerfeest, bruiloft of ander partijtje. Want waar Peter Pan ook speelt, of voor hoeveel mensen ze ook staan. De Eindhovenaren staan garant voor een strakke show. Of ze nou op Pinkpop staat, of op Dauwpop, of op een doordeweekse avond in Haarlem: Peter Pan rockt. Altijd. Overal. We kunnen nu dan ook al gerust zeggen dat 2003 hét jaar van Peter Pan is. Eerst The Revenge of the Rock ‘n Roll Monsters Tour, toen Pinkpop, het voorprogramma van Motörhead, en in november een tour door Amerika en Canada. En ze verdienen het.
Ook in de Haarlemse Patronaat was het weer raak. Met voorprogramma’s van Zeke en Camarosmith kon het ook niet verkeerd gaan. Al moest ik deze shows dankzij de NS missen. Ik heb een godsgruwelijke hekel aan recensenten die bands missen omdat ze in de file staan, of een ander slap excuus opvoeren. Deze keer ontkom ik er ook niet aan. In Amsterdam stapte ik nl. in de trein naar Haarlem. Tenminste, dat dácht ik. Toen bleek dat de trein afgerangeerd zou worden, wild ik meteen uitstappen. Maar toen was het al te laat, en vertrok ik in een donkere trein naar god weet waar. In Lelystad uiteindelijk aan de noodrem getrokken. Waarop ik ook nog eens een boze machinist op m’n dak kreeg. Een paar middelvingers en een kort sprintje later zat ik alweer in de trein naar Amsterdam. Net op tijd voor Peter Pan. En gelukkig kunnen die je humeur áltijd opvijzelen.
Sinds hun derde album Lucky Bastards hebben de rockers er een handvol klassiekers bij. Zo worden hun shows haast een constant feest der herkenning. Zonder al te veel gelul. Peter Pan ramt z’n nummers gewoon de zaal in. En dat bedoel ik goed. Want de band speelt strak. Niks op aan te merken.
Het is duidelijk: niets dan lof voor Peter Pan. Alleen jammer dat Spades-zanger Denvis tijdens de hele show achter me bleef staan. In de zaal. En dus niet op het podium, waar hij thuis hoort. Een confrontatie tussen de twee vuigste bands van Nederland was natuurlijk ultiem geweest. Al blijft de vraag of we dát wel aankunnen.
http://www.kindamuzik.net/live/peter-pan-speedrock/peter-pan-speedrock/4300/
Meer Peter Pan Speedrock op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/peter-pan-speedrock
Deel dit artikel: