Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ter ere van de 26 juni te verschijnen dvd Greedy Baby trekken de heren Andy Turner en Ed Handley van Plaid alvast Europa door om de kopers in de dop kennis te laten maken met de visuals van Bob Jaroc en het geluid van het nieuwe album. Nu is een concertbezoek van een uur ook voor eclectische IDM-fanaten wat weinig van het goede, en dus vroeg Plaid aan Duplex en Funckarma of ze mee kwamen Abletonnen in Tivoli de Helling in Utrecht. Die opstelling, tezamen met een bijna uitverkochte zaal vol Artificial Intelligence-jongetjes en –meisjes, belooft dan ook veel goeds.
Het oorspronkelijk Limburgse elektronicaduo Funckarma [foto links] beet het IDM-spits af met een uur lang Autechre-vriendelijke glitch. Vierkwartsmaten zijn onder de rivieren blijkbaar alweer hopeloos achterhaald, maar onbekend en Untiltedachtig materiaal valt op de droge elektromaag nog niet altijd even goed. Erg imposant is de onderhuidse en gitzwarte vibe die de liveset resoluut voortduwt. Funckarma gebruikt een breed spectrum geluiden, variërend van venijnige acid tot verrassende herinterpretaties van platen van land- en genregenoot Kettel. Toch blijft het een aparte gewaarwording om – bij gebrek aan videobeelden – naar twee vrijwel onbeweeglijke laptopmuzikanten te kijken. Er wordt zowaar zelfs gedanst, maar het gebrek aan conventionele ritmes maakt het geheel minder aangrijpend dan het geval zou kunnen zijn.
De heren van Plaid [foto rechts] maken er in tegenstelling tot hun voorprogramma een echt optreden van. In ongeveer tien nummers laten Turner en Handley zien wat er verwacht kan worden van Greedy Baby. Niettemin vergeet Plaid niet dat er ook een rijke historie is om uit te putten, en pakken daarom ‘New Family’ van Double Figure en Spokes’ ‘Crumax Rins’ in de set mee. Ook begrijpen de twee Schotten dat er live gedanst mag worden, en dus worden er enkele relatief harde, beatsgeoriënteerde platen gepresenteerd die zowaar neigen naar dubstep en grime.
In sommige gevallen leidt de combinatie van Plaids feeërieke melodieën en Bobs vervreemdende maar sprekende beelden tot prachtige resultaten. Vooral de clips waarin duizenden vliegen, science fiction-comicfragmenten uit de jaren zeventig en organische 3D-animaties het geluid ondersteunen, resulteren in een geheel dat de som der delen eenvoudig overstijgt. Niet alles pakt goed uit: de snellere en drogere platen hebben te weinig te maken met de kernkwaliteit van Plaid. Ook niet alle visuals zijn even goed in staat echt iets toe te voegen. Vooral de clip bij ‘Crumax Rins’ doet de wenkbrauwen fronsen, aangezien Amerikaanse nieuwsbeelden over de oorlog in Irak gelijk huiverend doen vermoeden dat er ergens een moraal of ideologie verscholen ligt. Als de dvd nu gespeend blijft van deze pogingen kale dansmuziek te maken of de suggestie dat de kijker overtuigd wordt van een mening, dan belooft Greedy Baby veel luister- én kijkplezier.
http://www.kindamuzik.net/live/plaid/plaid-funckarma-6841/13146/
Meer Plaid op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/plaid
Deel dit artikel: