Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Niet ontzettend veel Nederlanders kopen zijn cd's, maar degenen die de in hagelwitte hoezen gestoken prachtalbums Mercy en Pretty World bezitten, zijn allemaal goedgemutst naar Den Haag getogen. Zo kan het toch nog gebeuren dat er een opmerkelijk hoge opkomst is bij het concert van Sam Baker en zijn twee begeleiders. Iedereen luistert twee uur lang aandachtig naar de cowboyverhalen van deze authentieke Amerikaanse singer-songwriter, die inmiddels ook Blue Highways en Paradiso op zijn cv heeft staan.
Sam Baker beschikt over drie verlamde vingers. Voordat hij nummer 'Broken Fingers' aankondigt, legt hij hoe dit komt en waarom hij zichzelf gitaar leert spelen met zijn linkerhand. In 1986 zit hij een Peruaanse trein die doelwit is van een terroristische aanslag, zo zegt Baker. Als hij eenmaal de details wil vertellen over een Duitse jongen en zijn ouders die voor zijn ogen sterven, kapt hij het verhaal plotseling af en begint te zingen. Duidelijk is dat hij deze onverwerkte tragedie nog altijd als een blok beton meezeult.
Ondanks dat ene heftig emotionele moment dat aan 'Broken Fingers' voorafgaat, hebben de drie het vooral erg naar hun zin op het chique en sfeervol verlichte podium van de Haagse concertzaal. Bier en whisky zijn niet aan te slepen. Soms is de sfeer ook iets te losjes, waardoor de vaart even uit het optreden verdwijnt. Baker is ook naar eigen zeggen geen professional. Zo laat hij aanvankelijk zijn mondharmonica in de kleedkamer liggen en laat hij de setlist door zijn fans samenstellen. Toch weet hij met zijn innemende podiumuitstraling en enkele flauwe grappen het publiek te boeien.
Baker maakt nochtans behoorlijk indruk met zijn praatzang en intieme liedjes. Hij doet denken aan even doorgewinterde figuren als Townes van Zandt en James McMurtry, terwijl hij ondertussen gewoon zichzelf blijft. De toegevoegde viool en gitaar weten zijn verhalende nummers nog wat extra ambiance te geven. Daarbovenop laat de bevriende gitarist Walt Wilkins, die twee eigen songs zingt, horen dat ook hij het nodige in zijn mars heeft. Het zou niet verkeerd zijn om hem volgende keer in het voorprogramma te zien. Baker en Wilkins: langharige vrienden voor het leven.
http://www.kindamuzik.net/live/sam-baker/sam-baker/17417/
Meer Sam Baker op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/sam-baker
Deel dit artikel: