Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Dandy Warhols verblijden Nederland met een onverwacht bezoekje. Onverwacht, omdat het nieuwe album pas begin volgend jaar uitkomt. Maar nieuw materiaal of niet, het blijkt toch weer een spektakel om deze band live te zien.
Het voorprogramma wordt verzorgd door een driekoppige band genaamd Her Space Holiday, die er zodanig bijstaan dat het publiek eerst denkt dat we hier met een soundcheck van roadies te maken hebben. Maar na een tijdje verward naar het podium te hebben gekeken, blijkt dat deze band wel het één en ander in hun mars heeft. Oké, het enthousiasme is in het begin ver te zoeken, maar het klinkt wel heel goed. Ze lijken qua muziek een beetje op de Dandy Warhols, maar dan iets meer pop, veel samplewerk, klinkt heel leuk. Na een paar nummers krijgt de bassist er zin in, en begint zowaar te swingen, waarna het publiek lijkt te denken: "hey, wat een kittig idee" en met hem mee swingt. Zo wordt het toch nog gezellig.
De Dandy Warhols (foto's) hebben het niet zo op belichting, zo blijkt al snel. Ze zetten liever het publiek in de lampen, dus mensen met epilepsie kunnen deze band beter overslaan. Zanger Courtney Taylor-Taylor is weer te stoer voor deze wereld, met zijn cynische en arrogante (maar hij mag dat) blik. Toetseniste Zia McCabe is wat dikker geworden, zo merken een aantal oplettende concertbezoekers op. Dat komt wellicht doordat ze hoogzwanger is. Desalniettemin swingt ze als vanouds achter haar keyboard, met de bekende tamboerijn in haar linkerhand, die ze vrolijk tegen haar heup slaat. Haar baby zal in elk geval ter wereld komen met een goed gevoel voor ritme. Drummer Brent DeBoer en zijn afro zijn natuurlijk ook weer van de partij, en de normaal gesproken wat stoïcijnse gitarist Pete Holmstrom klapt zo nu en dan ter aanmoediging van het publiek in zijn handen. Zo levendig hebben we hem nog niet gezien.
Anders dan de meeste bands spelen ze hun hitsingles niet aan het einde of aan het begin van de show, nee, de Dandy's spelen ze ergens in het midden. Met name 'Not if You Were the Last Junkie on Earth' en 'Bohemian Like You' zorgen voor wild gespring. Het klinkt goed, erg goed, deze band verstaat hun vak luid en duidelijk. Dit is rock zoals het hoort, ongepolijst, maar steengoed. Taylor-Taylor verveelt het publiek gelukkig niet met het geijkte "leuk dat jullie er zijn" en "hoe gaat het met jullie", nee, hij vertelt zo nu en dan een klein verhaaltje. Als ze na ruim anderhalf uur uitgespeeld zijn, neemt hij afscheid met een welgemeend "doei!". Maar Zia McCabe komt als enige weer terug op het podium om haar bekende voetenballade voor ons te zingen. Ze vraagt om stilte van het publiek, en krijgt dat zowaar. Zingen kan ze niet echt, maar ze is zo schattig dat dit geen bal uitmaakt. Het was weer een genoegen, Dandy's.
http://www.kindamuzik.net/live/the-dandy-warhols/the-dandy-warhols/6966/
Meer The Dandy Warhols op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-dandy-warhols
Deel dit artikel: