Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
The Drams is de nieuwe band van ex-Slobberbone frontman Brent Best. De dit jaar verschenen debuutplaat Jubilee Dive is rustiger en melodieuzer dan we van Slobberbone gewend zijn en de vraag is hoe dit zich op het podium gaat vertalen. Allereerst blijkt dat Best en de zijnen het simpel houden. Zonder gedoe het podium op, pilsje binnen handbereik, peuk in de bek en spelen maar.
De muziek van The Drams verschilt niet wezenlijk van wat we van Slobberbone gewend zijn. De liedjes van The Drams hebben iets meer diepgang dan Slobberbone’s countrypunk (dit vooral door de toevoeging van Chad Stockslagers orgelgeluid) en kent een meer poppy invalshoek. Maar van grote verschillen kun je niet spreken. Vooral live niet: er wordt vooral hard en overtuigend gerockt.
Net als Slobberbone sleept The Drams je ook ogenblikkelijk mee in hun ‘van dik hout zaagt men planken-rock’ en voortdurend moet je de neiging onderdrukken om niet mee te brullen met Bests luidkeels uitgeschreeuwde zangpartijen. De heren hebben een paar liedjes nodig om erin te komen, maar al snel blijkt dat The Drams een geoliede rockmachine is, die met een hemelbestormend enthousiasme op het podium staat.
Door zoveel plezier en passie vergeef je The Drams direct de paar schoonheidsfoutjes die ze maken: soms wat slordig spel, of een foutje in de mix. Het maakt het optreden eigenlijk alleen maar leuker, want juist door die foutjes zie je hoe gedreven de band uit Denton is. In strikt muzikale zin is het misschien niet bijzonder wat de band doet, maar wel zeer effectief. Met slechts een paar akkoorden en een mooie melodie heb je al een prachtliedje als ‘September’s High’ of ‘Unhinged’ te pakken.
De schoonheid van The Drams ligt in het oprechte plezier en de no-nonsense aanpak. En als Best op een gegeven moment de mondharmonica omhangt en Slobberbone’s ‘Trust Jesus’ inzet is het feest compleet. En voor velen smaakt het naar meer. Een smeekbede om ‘Gimme Back My Dog’ wordt in eerste instantie genegeerd (“That dog is done running”) maar wordt uiteindelijk solo door Best ingewilligd, als hij voor de tweede keer een toegift komt spelen.
The Drams geven een heerlijk optreden. De band weet met zijn recht toe recht aan gespeelde countryrock de kortste weg naar je hart te vinden. Best en de zijnen zorgen voor een collectief glimlachende Grote Zaal. Grote klasse.
http://www.kindamuzik.net/live/the-drams/the-drams/14417/
Meer The Drams op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-drams
Deel dit artikel: