Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Punk & Poetry is het thema van de eerste Nacht en daar komt veel volk naar kijken in Petrol. De hangar is dan ook gezellig gevuld met een publiek dat gemiddeld tien jaar ouder is dan op een gewone Petrol-avond. Uiteraard komen de meesten voor The Fall, maar vlakbij het podium staan ook heel wat mensen aandachtig te luisteren naar de poëten. Punkpoëten, zoals Attila The Stockbroker, die als een razende fulmineert en voordraagt. Bovendien heeft Attila ook iets te vertellen.
Hoewel Didi De Paris ook iets heeft te vertellen, gaat zijn boodschap verloren in zijn hysterische performance. Dan liever de waardige, ernstige manier waarop Elvis Peeters voordraagt. Daardoor krijgt zijn tekst extra kracht, zoals bij ‘Alles is Perfect in Orde’.
De man die het meest indruk maakt, is John S. Hall [foto rechts] . Wat Hall doet is spoken word van de bovenste plank. Zo is zijn cynische ode aan Ronald Reagan hilarisch en verontrustend tegelijk. Hall is een hyperkinetische, over-intelligente gek en dat garandeert vonken op het podium. (KM)
Mijn eerste ontmoeting met The Fall [foto links] was pal erop. Eens en voor altijd werd duidelijk aan wie zulke diverse groepen als LCD Soundsystem tot en met The Smiths inspiratie verschuldigd zijn. De laatste der postpunkmohikanen Mark E. Smith liet de groep eerst de zaal even instrumentaal opwarmen. De klassieke opstelling van bas, drums en gitaar werd nog aangevuld met een allerschatigst meisje op keyboards dat af en toe zelfs op Linda McCartey-achtige wijze iets meekweelde in de microfoon. Niettemin stond de band enorm strak te spelen.
Smith zelf zag er niet uit en zijn voordracht is in oratorische termen verfoeilijk te noemen, maar dat maakt allemaal niks uit. Want de songs zijn knap, het samenspel is perfect en Smith, die nochtans schijnbaar als een zombie het podium rondtrekt, terwijl hij zijn voor de nuchtere mens onverstaanbare teksten als mantra's afwisselend wauwelt en brult, heeft zijn orkest overduidelijk bijna even strak in de vouw als James Brown. Opvallend ook hoeveel elektronica er weer eens in de nummers van laatste plaat Fall Heads Roll geslopen is, hetgeen de band, die ondertussen onder auspiciën van Smith al bijna dertig jaar bezig is, ondanks de onbekende leeftijd van zijn protagonist nog steeds relevant houdt. Het concertjaar is hiermede in grote stijl begonnen. De concurrentie mag het geweer schouderen. (VR)
http://www.kindamuzik.net/live/the-fall-3392/de-nachten-punk-poetry/11801/
Meer The Fall op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-fall-3392
Deel dit artikel: