Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Kerken hebben in de loop der eeuwen vaak als opvanghuis gediend. Vanavond vangt de Duif, de kerk aan de Prinsengracht, americanaband The Low Anthem en haar bezoekers op. Dankzij een overeenkomst tussen Stadsherstel en Paradiso programmeert de laatste hier en ook in de Amstelkerk optredens.
The Low Anthem heeft vanavond zo veel instrumenten meegenomen, dat het tot podium omgebouwde altaar is verlengd. Onder toeziend oog van St. Willibrordus en de heilige Antonius van Padua maakt het trio er vanavond een ware stoelendans van. Prominent op het podium staan een fraai, door de band zelf gerestaureerd pomporgel en de crotales (een instrument al in gebruik ver voor Christus). Verder worden naast de traditionele gitaar, bas en drums vanavond ook een hoorn, mondharmonica, klarinet, staande bas en zelfs een mobiele telefoon bespeeld. Alleen het grote kerkorgel ontspringt de dans.
Geconcentreerd en misschien ook een beetje zenuwachtig opent de band met 'To the Ghosts Who Write History Books'. In de eerste helft van het optreden is de band nogal in zichzelf gekeerd. Dan, als de "goddamn door" van de tot kleedkamer omgebouwde sacristie niet open wil om de "goddamn horn" te kunnen halen die nodig is voor het nummer 'This Goddamn House' spreken ze toch wel tot het publiek. Om deze onchristelijke uitbarsting een beetje goed te maken volgt 'Needed Time' van Lightnin' Hopkins. Ze spelen het voor het eerst en het klinkt nog wat onzeker, maar dat zij ze vergeven.
In de loop van het concert lijkt het wisselen van de instrumenten na elk nummer steeds meer een verplichting te worden. Ook haalt het de vaart een beetje uit het optreden. Toch is het een genot om de band aan het werk te zien. Er wordt uitstekend gemusiceerd en de set biedt een evenwichtige mix van ingetogen, dromerige en harde, rauwe songs. Dan Lefkowitz, oud-bandlid, wordt uit de zaal geroepen om achter het pomporgel plaats te nemen. En het met felle uithalen doorspekte 'Cigarettes, Whiskey and Wild Wild Women' van Tim Spencer uit 1947 toont de rockende kant van The Low Anthem.
In de toegift wordt 'To Ohio' met gejuich begroet. Het nummer waar je je op weg kan laten zweven brengt de zaal in een ware extase en de band krijgt er een staande ovatie voor. Na afloop zitten bassist Jeff Prystowsky en Dan Lefkowitz gebroederlijk achter de merchandisetafel. Het publiek neemt nog een drankje en God zag dat het goed was.
http://www.kindamuzik.net/live/the-low-anthem/the-low-anthem/19172/
Meer The Low Anthem op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/the-low-anthem
Deel dit artikel: