Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Therapy? heeft twee vreselijke albums gemaakt met Suicide Pact: You First (2000) en Shameless (2001). Wat gebeurt er dan met een band? Dan word je in 99 van de honderd gevallen afgeschreven. Dat deden velen dan ook bij Therapy?, al had de band wel het geluk om een onvergelijkbare live-reputatie te hebben, waardoor de zalen nog altijd goed gevuld bleven. Dit jaar kwam Therapy? opeens met High Anxiety dat kwalitatief bijna op Troublegum-niveau zit. Maar Therapy? is niet meer de band waarvan de massa een nieuw album wil kopen. Therapy? is al langzaam een fijne herinnering geworden met een flinke dot nostalgie er boven op. Bij het optreden van de Noord-Ieren in Tivoli zag het ook zwart van de “Therapy? World Tour 1995” t-shirts. Gedragen door een relatief oud publiek, voor wie Troublegum uit 1994 een openbaring was. En terecht.
Als Therapy? dan ook begint met ‘Screamager’ barst in een goed gevuld Tivoli meteen het feest los. Het publiek kan elk woord meezingen van het nummer dat nog steeds gedreven wordt gespeeld. De band blijft altijd het jeugdige enthousiasme houden, alsof ze hun repertoire een paar dagen geleden geschreven hebben. Het begin van het optreden was overigens geen voorbode van een set vol oud werk, want de band is nog steeds overtuigd van de kracht van de laatste plaat. Andy Cairns ziet genoegzaam dat ‘If It Kills Me’ en ‘Hey Satan - You Rock’ een enthousiaste respons oplevert. Maar als een riff van ‘Nowhere’, ‘Die Laughing’ of ‘Isolation’ wordt gespeeld wordt er meteen voluit gejuicht. “You want to hear a song from the Troublegum album, don’t you” vraagt Cairns aan het publiek voordat weer een klassieker wordt ingezet.
Het optreden verliep niet zo vloeiend als het concert dat Therapy? eerder dit jaar in een nokvolle Melkweg gaf. Tussen de nummers door was net iets te veel stilte of was er materiaalpech. Cairns ziet het gebeuren en vertelt tijdens zo’n stilte gewoon een bak aan het publiek. Iedereen lachen. Therapy? mag rekenen op een flinke dosis goodwill bij de aanwezigen. De bandleden zijn sympathiek en humoristisch, spelen elk optreden alsof het hun laatste is en blijven toch het stoere rock ‘n’ roll image houden. Net zoals altijd komen ze weg met de cover ‘Diane’, waarvoor de elektronische cello weer tevoorschijn wordt gehaald. Iedereen zingt weer mee. Van hetzelfde album (Infernal Love) vergeten ze ‘Stories’ te spelen. Maar ze laten de zaal exploderen met ‘Church Of Noise’ van Semi-Detached. Therapy? geeft weer eens een feestelijk optreden weg, met als enige kritiek dat dit feest in het verleden mogelijk nóg groter was. Het is wel afwachten of het volwassen publiek bij de volgende tour opnieuw komt kijken naar het gezelschap. Mogelijk vraagt de band zich dit zelf ook af en gooit het de handdoek in de ring. Maar op grond van het optreden in Tivoli wachten we met smart op de terugkomst van good old Therapy?.
http://www.kindamuzik.net/live/therapy/therapy/4447/
Meer Therapy? op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/therapy
Deel dit artikel: