Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Petrol sluit zijn zomerprogrammatie af met een feestweekeinde dat drie avonden duurt. De aftrap voor dat weekend wordt gegeven door niets minder dan een levende legende: Tony Allen. De man stond in de jaren zeventig samen met Fela Kuti mee aan de wieg van afrobeat en kent nauwelijks zijn gelijke als drummer. Op zijn meest recente plaat Lagos No Shaking keert hij – na wat uitstapjes naar hiphop eind jaren negentig – terug naar de oersound van afrobeat. Reden genoeg om de man live aan het werk te zien.
Helaas begint het optreden met een valse start om U tegen te zeggen. Het publiek moet eerst anderhalf uur wachten op Tony Allen. Als hij met zijn uitgebreide band op het podium verschijnt, is het intussen al twee uur ’s nachts. Na amper enkele minuten stuift de gitarist plots weg en wordt het optreden stilgelegd. Problemen met de monitor of het geluid, maar voor het publiek begint het wachten opnieuw. Na enkele minuten en een verontschuldiging van de bandleider kan het optreden dan toch beginnen.
Dat optreden blijkt het lange wachten niet waard te zijn. Van begeestering is alleen in het begin even sprake, tijdens een stomend ‘Lagos No Shaking’. Daarna gaat het langzaam bergaf. Van interactie met het publiek is op geen enkel moment sprake en de bandleden staan erbij zoals de meerderheid van het aanwezige publiek: als zoutpilaren.
Hoe fascinerend het ook is om een van de geniaalste drummers van zijn generatie bezig te zien, het optreden blinkt uit in middelmatigheid. Terwijl buiten in de kleine Barak een gezellig feestje losbarst, loopt de grote zaal van Petrol langzaam leeg. Als Allen en co het iets voor vier uur voor bekeken houden, heeft hij de zaal net niet leeggespeeld en de meerderheid van de aanwezigen met een kater naar huis gestuurd.
http://www.kindamuzik.net/live/tony-allen/tony-allen/13906/
Meer Tony Allen op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tony-allen
Deel dit artikel: