Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De dj stuurt bekende triphop van Portishead, U.N.K.L.E. en Sneaker Pimps de schemerige zaal in. In 1988 stond Adrian Thaws aka Tricky aan de wieg van de triphop, een muziekstroming die vanuit Bristol de wereld veroverde. De combinatie hiphop, reggae, dub, jazz en rock resulteerde in een herkenbaar, loom swingend en verslavend geheel. Blue Lines van Massive Attack, met Tricky Kid in de gelederen, was met tracks als 'One Love' en 'Unfinished Sympathy' een van de belangrijkste releases van de stroming.
Met zijn nieuwe project, Skilled Mechanics, bracht Tricky recent een album uit met dezelfde titel. Op deze langspeler werkt hij met vocalisten als de Engelse Renata Platon en de Deense Oh Land. In de Oude Zaal wordt hij vergezeld door drummer Luke Harris en een gitarist. Verder staan er nog twee ontklede etalagepoppen. De gastvocalen van Skilled Mechanics zijn op tape meegenomen.
Tijdens de instrumentale opener, 'You Don't Wanna', staat Tricky met de rug naar het publiek. Hij neemt een grote hijs aan een joint en luistert. Tijdens 'I'm Not Going' en 'Hero', beide van de laatste release, komt er beweging. De eerste momenten fascineert de Brit. Hij speelt met twee microfoons, struikelt bijna over de standaards, lijkt de draden boven zijn hoofd weg te willen hangen en spuugt de woorden de zaal in. 'Diving Away', een nummer van Porno for Pyros, en 'Here My Dear' volgen. Opvallend is dat de songs kort zijn, er meer gitaarrock dan triphop klinkt en er geen moment wordt geëxperimenteerd. Het is alsof de tape met de meegebrachte vocalen het tempo van het concert bepaalt.
Na acht nummers maakt Tricky met duim en vingers een praatbeweging. ʺYou talk too muchʺ, roept hij en beent weg. Twee medewerkers van de Melkweg verschijnen onder luid gejoel op de planken en komen na een lange pauze met de mededeling dat Tricky 'meer aandacht' wil. Een deel van het publiek hoont de hakkelende boodschap weg, een ander deel maant tot stilte. Alles bij elkaar is het een amusante onderbreking van het concert. Onder gejuich en gejoel komt Tricky terug op het podium. Het tweede (?) deel van het concert is net op gang als er een intermezzo wordt gespeeld. Nauwelijks hoorbaar klinkt 'Feeling Good' van Nina Simone. Tricky staat met zijn rug naar het publiek en lispelt de tekst mee. Mogelijk klaagt hij nog wat na over het luidruchtige deel van het publiek.
'Boy' is daarna het persoonlijkste nummer van Skilled Mechanics. Thaws gaat terug naar zijn jeugdjaren en rapt over de gebeurtenissen in zijn geboortestad Bristol. Voor de clip schoot hij persoonlijk de beelden en het resultaat is meer dan de moeite waard. Op het podium vertolkt hij het nummer futloos, de woorden zijn moeilijk te verstaan en hij herhaalt het spel met de microfoons. De cover 'Do You Love Me Now?' van The Breeders is daarna een keuze die een glimlach oplevert. Tricky lijkt om bevestiging te vragen, maar het gitaarrocknummer past hem niet. Hij wil met een minimum aan inzet de maximale aandacht van het publiek en die krijgt hij niet.
Afsluiter 'Vent', een nummer van Pre-Millennium uit 1996, wordt ingezet. Voor het nummer klaagt Tricky nogmaals dat er wordt gepraat in de zaal. De gitarist leent daarna een riff van een willekeurige AC/DC-hit en speelt met drummer Luke Harris minutenlang de rockende en pompende akkoorden. Verder weg van het triphopgeluid is er vanavond niet gemusiceerd, maar veel mensen in de zaal vinden het geweldig. Een deel van de aanwezigen komt zelfs in beweging en er wordt op diverse plekken gedanst. De sterren van de avond zijn de muzikanten. Tricky staat opnieuw met de rug naar het publiek en danst - mogelijk in een poging tot provocatie - met een van de etalagepoppen. Misschien deelt hij zijn frustratie met haar. Vervolgens verlaat hij na een korte zwaai naar het publiek het podium.
Foto's uit het KindaMuzik archief door Niels Vinck
http://www.kindamuzik.net/live/tricky/tricky-1971/26652/
Meer Tricky op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/tricky
Deel dit artikel: