Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het Headway Festival is een festival dat plaats biedt aan collectieven binnen de progressieve rock- en metalgenres. Vaak zijn het bands die de afgelopen jaren niet of nauwelijks in Nederland, of zelfs in Europa, hebben opgetreden. Op deze tweede editie zijn dat o.a. de twee afsluiters van beide dagen: Watchtower en Sieges Even.
Vanwege verplichtingen elders moest ik helaas verstek laten gaan op dag 1 en op dag 2 heb ik Ice Age en Sieges Even aan me voorbij moeten laten gaan wegens ziekte van mijn metgezel. Wel ben ik die dag vanaf het begin present en zie ik als eerste band het Nederlandse Karma (foto). In het achterhoofd houdend dat dit zestal nog niet eens een demo uit heeft valt deze opener niet eens tegen. Progressieve metal met keyboards en een dame op zang zorgen voor een aanstekelijk optreden. Jammer dat het geluid niet optimaal is, wat ook weer zijn invloed heeft op de niet altijd even strak lopende overgangen in de nummers. Dit is dan ook meteen het enige kritiekpuntje op de set van Karma.
Tweede op de bill is de Nederlander Anand. Samen met gastmuzikanten (o.a. Barend Courbois) zorgt hij voor instrumentale, erg op de gitaar georiënteerde, progrock. Gitaartechnisch geweldig om te zien, jammer dat de gastmuzikanten hier niet in mee (mogen) gaan. Daardoor is er sprake van een ietwat incoherent geheel waardoor ik niet de hele set op het puntje van mijn spreekwoordelijke stoel blijf zitten.
Dat doe ik eveneens niet bij het Engelse Biomechanical. Zij hebben er zichtbaar zin in, maar de uitvoering is rommelig. (Is het verdomde geluid weer de oorzaak?) De op jaren tachtig metal geënte muziek blijft daardoor niet constant boeien. Net als de bijna constante hoge stem van zanger trouwens.
Na de pauze is het tijd voor het enfant terrible van het festival, Ephel Duath (foto). Deze Italianen hebben schijt aan hokjes. Metal, jazzrock, toefjes drum&bass en een hysterische krijsstem worden in één grote ketel gemikt waaruit dan een eigen geluid wordt gedestilleerd. Bijna alle gespeelde muziek komt van het geniale, vorig jaar verschenen, album The Painter's Palette. Live net zo kunstig uitgevoerd waarbij de cleane zang, die op het album nog wel aanwezig was, niet wordt gemist. Naast de muzikale kwaliteiten is de podiumpresentatie ook helemaal af. Een gitarist en bassist die erg net gekleed staan te spelen met daartussen een in het rondspringende, uit de dierentuin ontsnapte aap. Een soort van Beauty and the Beast-verhaal maar dan helemaal anders. De krijsende nar weet het publiek constant bij de kloten te pakken met zijn op oorlog staande blik. Tijdens een break maakt meneer opeens een schwalbe en komt pas weer overeind bij het volgende nummer. De één noemt het overdreven gedrag, ik noemt het een uitspatting die precies bij de show hoort. En dan is het opeens afgelopen. Maar niet voor lang want er is nog tijd voor een toegift. Niet kiezen voor een song van The Painter's Palette maar even een gloednieuw nummer doen. Dat is Ephel Duath ten voeten uit. Wat een band! Geweldig!
» Bezoek de Headway Festival website
» Bezoek Ephel Duath's website
http://www.kindamuzik.net/live/various-artists-2449/headway-festival/5634/
Meer Various Artists op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/various-artists-2449
Deel dit artikel: