Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Buiten is het zo’n dertig graden, binnen brengt Woven Hand een eredienst aan het almachtige opperwezen. Althans, zo zal frontman David Eugene Edwards het ervaren; met 16 Horsepower was hij al verantwoordelijk voor de meest bloedstollend en huiveringwekkend mooie country noir van de laatste jaren. Zou een goede soundtrack zijn bij een serie als Carnivale. Die groep ging ter ziele omdat de zanger naar mening van de andere bandleden iets te veel doorschoot in z’n fascinatie voor religie.
Enter Woven Hand, begonnen als ‘het solo-project’ van David Eugene. Onlangs verscheen de nieuwe cd Mosaic, de directe aanleiding voor deze nieuwe clubtournee. De introductiemuziek bestaat uit een soort Oost-Europese volkszang van vijf minuten. Als David Eugene op het podium gaat zitten, heeft hij twee microfoons tot z’n beschikking om z’n zang te vervormen en een zo indrukwekkend mogelijk muzikale donderpreek op het publiek los te laten. Natuurlijk, dat lukt zonder meer - er is geen indringender zanger denkbaar - maar het songmateriaal is minder sterk. Eigenlijk wordt er vooral op hetzelfde ietwat monotone tempo door de set heen gejakkerd en gerockt. Nauwelijks variatie, vrijwel geen interactie met het publiek en ondanks de geweldige drummer ga je je vanzelf afvragen: waar is de subtiliteit? De afwisseling?
Ook al is Woven Hand een geweldige liveband waar negentig procent van de internationale rockscene een punt aan kan zuigen, met zo’n geduchte livereputatie mag je misschien ook wat méér verwachten. Halverwege wordt enig gas teruggenomen. Waar bij 16 Horsepower het muzikale palet nog breed was met een instrumentarium met onder andere cello, bandoneon, mandoline en viool, staat hier echter een rockband op het podium. Ja, er wordt af en toe gewisseld met de banjo en dat werkt uitstekend, en er loopt een muziekband mee die de muziek een meer folky sfeer moet meegeven, maar het heeft weinig effect. Het lijkt bijna alsof de boodschap van David Eugene er in gerámd moet worden. Als hij na een uur en een kwartier van het podium afstapt, roept hij "God bless you" tegen het publiek. Me dunkt dat hij het meent.
Pas in een tweede toegift volgt nog wat werk uit de tijd met z’n vorige band; de traditional 'Outlaw Song' en 'Black Soul Choir'. Hij brengt ze solo met banjo en er gaat een rilling door de Effenaar. De vraag rijst echter: was dit wat David Eugene voor ogen had toen 16 Horsepower werd opgedoekt en hij met Woven Hand verderging?
http://www.kindamuzik.net/live/woven-hand/woven-hand/13408/
Meer Wovenhand op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/woven-hand
Deel dit artikel: