Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Geef een begrafenisondernemer een gitaar en je hebt Aeon Spoke. Zanger/gitarist Paul Masdival baseert zijn teksten op de ervaringen die hij in zijn carrière heeft opgedaan. De band sleept de luisteraar zo in een wereld van menselijke kwetsbaarheid.
De jongens van Aeon Spoke zijn van alle markten thuis. Dit is goed te horen op het gelijknamige album, dat twee jaar geleden al in eigen beheer werd uitgebracht. Het trok de aandacht van SPV/Steamhammer. Warren Riker - met een staat van dienst bij the Fugees, Santana, Aerosmith en Korn - mixte enkele oude nummers en een paar nieuwe, met als resultaat het pas verschenen debuut van de band uit Los Angeles.
Masdival en de drummer Sean Reintert hebben in de deathmetalband Cynic gespeeld, maar stoppen ook hun interesse voor jazz, artrock, klassiek en popmuziek niet onder stoelen of banken. Aeon Spoke laat zich dan ook niet in een hokje stoppen en maakt popliedjes met de pretentie van progressieve rock. Er wordt volop geëxperimenteerd zonder dat het ten koste gaat van de kracht of toegankelijkheid van de nummers.
Aeon Spoke klinkt misschien iets te dramatisch. Het lijdt aan het ‘nu-weten-we-het-wel’-syndroom, waar Coldplay in uitblinkt. Toch zijn er ook nummers met een vrolijkere noot, zoals ‘No Answers’, maar die zijn op dit album in de minderheid. Dit valt echter te relativeren: August and Everything After van Counting Crows is immers ook niet de vrolijkste plaat. Toch zijn er miljoenen van verkocht.
Liefhebbers van het latere werk van Porcupine Tree, Blackfield of R.E.M., maar ook Counting Crows kunnen de flappen op de toonbank leggen bij de lokale platenzaak. Ze zullen gegarandeerd tevreden zijn. Voorlopig is er dit jaar nog geen betere plaat uitgebracht voor liefhebbers van lichte, vooruitstrevende muziek.
http://www.kindamuzik.net/recensie/aeon-spoke/aeon-spoke/15214/
Meer Aeon Spoke op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/aeon-spoke
Deel dit artikel: