Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Carsten Nicolai heeft voor zijn nieuwe project (er komen nog vier delen van Xerrox achterna) samples genomen van muzak, reclame, soundtracks en amusementsprogramma’s. Die heeft hij vervolgens met de Xerrox Sample Transformer zo vaak gekopieerd en bewerkt dat er op plaat nog enkel witte ruis en een fractie van het origineel overblijft.
Het is allemaal goed en wel om een concept te presenteren, in de huiskamer blijft toch enkel de muziek over. Bijkomend probleem is het feit dat je van de originele opnamen helemaal niets terughoort op de cd en dus geen vergelijkingsmateriaal hebt.
Zeggen dat zo een concept nieuw is, is ook al met de haren getrokken. Wat is samplen anders dan de bron zoveel mogelijk omzwachtelen en bedekken, zodat het origineel niet herkend wordt? Letterlijk honderduizenden producers hebben dat Nicolai in de laatste twintig jaar alleen al voorgedaan en zullen hem dat in de toekomst ook blijven nadoen.
Nu betekent dat ook weer niet dat er op Xerrox Vol. 1 geen goede muziek staat. Verre van zelfs. Maar het is wel effectief zo dat er enkel prachtige, een beetje vervreemdende ambient en witte ruis op deze plaat staat, op maat gesneden om als achtergrondmuziek te dienen in verlaten gebouwen, opgetrokken uit beton, glas en glimmende designmaterialen.
Je ziet al snel in dat de muziek van Alva Noto uitermate geschikt is om als soundtrack bij een installatie van hedendaagse kunst of een tentoonstelling over architectuur dienst te doen. In die situatie kan de muziek interageren met ruimte, belichting en eventuele andere betekenisdragers.
Maar wat heb je aan de wetenschap dat er over deze cd heel hard nagedacht is, als je op de sofa van Xerrox Vol.1 ligt te genieten?
http://www.kindamuzik.net/recensie/alva-noto/xerrox-vol-1/15336/
Meer Alva Noto op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/alva-noto
Deel dit artikel: