Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Een combinatie van AC/DC en Lynyrd Skynyrd? Ruige gitaarrock met de bluesinvloeden van southern rock? Dat lijkt op het eerste gezicht een fantastische combinatie. Apehanger uit Roelofarendsveen - dat tulpendorp in Zuid-Holland - zegt invloeden van onder andere deze twee grootheden te combineren. Gedurfd is het, en ze maken het nog waar ook.
Het gelijknamige debuut Apehanger komt aan gitaargeluid niks tekort. Twee van de vijf bandleden spelen gitaar en dit samenspel komt goed tot zijn recht. De solo uit 'Bitch 29' heeft veel weg van Lynyrd Skynyrds 'Free Bird' en dat is een groot compliment. Bij het openingsnummer 'Lone Wolf' wordt alles uit de kast getrokken om zoveel mogelijk gitaarriffs in zes minuten te stoppen. De tempowisselingen zijn zo overweldigend dat het nauwelijks meer te volgen is. Gelukkig pakt Apehanger snel de draad weer op en is alleen het eerste nummer, de gitaarsolo's uitgezonderd, een misser. De zang lijkt alleen soms nog iets te slecht opgenomen te zijn. Het voelt alsof iemand in een goedkope microfoon 'even aan het zingen is' en boven het gitaargeluid uit probeert te komen.
De mannen uit Roelofarendsveen hebben een degelijk debuut uitgebracht. Maar doordat ze simpelweg producerkwaliteiten missen, levert Apehanger veel in. Dat is jammer, want er is veel potentie: luister alleen al naar het nummer 'Shootin'. Goede, harde bluesrock op zijn best.
Hopelijk zet Apehanger op het volgende album alleen normale namen in plaats van zogenaamde rocksternamen als Lion, Kingkoek en Sleeze. Hierdoor lijkt deze rockband meer op een groepje scholieren dat voor alle ouders aan het spelen is in de schoolaula.
http://www.kindamuzik.net/recensie/apehanger/apehanger/17903/
Meer Apehanger op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/apehanger
Deel dit artikel: