Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Over Apparat Organ Quartet is de voorbije jaren al heel wat gezegd en geschreven. Kon ook moeilijk anders, want de vier organisten en drummer waren al talloze keren in onze contreien aan het werk te zien, onder meer op Pukkelpop en Etoiles Polaires. Dat leverde meermaals spektakel op. Logisch: het overweldigende geluid dat het IJslandse kwintet rond Jóhann Jóhannsson neerzet, is ook gewoon zéér straf. Dus sprong het gloednieuwe Antwerpse label Skelt op de kar, zodat het titelloze debuut van Apparat Organ Quartet – vier jaar na de eigenlijke release – nu eindelijk bij ons te verkrijgen is.
De één noemt het 'machine rock 'n roll', de ander 'organ quartet music'. Feit is dat de vaandeldragers van het Kitchen Motors-collectief (ofte het legendarische Knitting Factory op IJslandse leest geschoeid) een nieuwe standaard ontwikkeld hebben die zich laat beluisteren als een hallucinante lsd-trip met diverse stations uit de muziekhistorie als graadmeter.
Horen we voorbijflitsen in de teletijdmachine: Steve Reich, Terry Riley, Goblin, Stockhausen, Stereolab, Trans Am, Sigùr Rós, jà zelfs T-Rex en Gary Glitter! Geraak daar maar eens wijs uit.
Wie zijn bouwvallige hangar volstapelt met gereedschap als antieke synthesizers, farfisas, hammonds, speelgoedkeyboards en ander disfunctioneel werktuig, moet achteraf niet komen zeuren dat Kraftwerk het epicentrum is van een breder referentiekader. Maar denk je dat ze daar in Reykjavik nu werkelijk hun slaap voor laten? Integendeel, de heren doen er hier met een aanzienlijke dosis je-m’en-foutisme nog een behoorlijk schepje bovenop.
Een bloemlezing? Graag gedaan! ‘Cruise Control’ bijvoorbeeld, geldt in het repertoire van Apparat Organ Quartet al enkele jaren als absolute live-favoriet, nù weten we ook waarom! Of het lichtjes onweerstaanbare ‘The Anguish of Space Time’. Een scifi-intro die niet had misstaan op de soundtrack van The Matrix, gekoppeld aan de dwarsdoorsnede van de beste krautrock en een hitsig robotrock-intermezzo waarin we zelfs ‘Children of the Revolution’ menen te herkennen.
‘Ondula Nova’ is mystieke ambient avant la lettre zoals die een paar decennia terug door bovenvermelde minimalistische meesters gedefinieerd en uitgestippeld werd. ‘Stereo Rock & Roll’ herinnert dan weer aan een quasi gelijknamige song uit ver vervlogen tijden, toen kleine meisjes tenminste nog een kommerloos bestaan hadden. ‘Sofdu Litla Vel’ ten slotte zoekt het dichter bij huis en omwoelt subtiel magische geluidslandschappen waarlangs Sigùr Rós en vooral mùm frequent paraderen.
Had dit wonder van Apparat Organ Quartet zich rond 1974 in de brede omtrek van Düsseldorf voltrokken, lapten de heren Hütter en Schneider hen vast een proces aan het been. Meer dan een kwarteeuw later zouden ze het Kraftwerk van het Hoge Noorden dankbaar moeten zijn voor zoveel ongegeneerde sluikreclame. Hoed af!
http://www.kindamuzik.net/recensie/apparat-organ-quartet/apparat-organ-quartet/12876/
Meer Apparat Organ Quartet op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/apparat-organ-quartet
Deel dit artikel: