Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Het van origine uit Australië afkomstige Architecture in Helsinki is niet in een hokje te stoppen. Noem ze kameleons of noem ze caleidoscopisch. Ze stuiteren van kinderlijke vrolijkheid naar briesjes orenschijnlijke somberheid, en dat via alle tussenliggende stations. Soms zelfs binnen één en hetzelfde nummer. Met bovenal de theatrale factor als rode lijn. Ook op Places Like This gaan deze labeltjes weer op.
Dit thans zeskoppige collectief móet daarom wel een maf ensemble zijn. Hoe slaag je er anders immers in op plaat zo’n schijnbare ongeorganiseerdheid te organiseren. De vocalen van zanger Cameron Bird sluiten daar naadloos bij aan, want met zijn stem golft hij met gemak allerlei richtingen op. Bovendien zorgt de lieflijke stem van zangeres Jamie Mildren voor aangename afwisseling. Als je zó creatief bent en zóveel impulsen in je muziek kunt verwerken dan heb je simpelweg een fikse portie talent.
Daarmee is niet gezegd dat de riedeltjes en koortjes af en toe niet een beetje op de zenuwen gaan werken. Soms is er nou eenmaal iets teveel jajajaja en wahwahwah. Maar daar staat tegenover dat liedjes als ‘Red Turned White’ en ‘Hold Music’ er bij de liefhebber van ietwat onalledaagse en drukke indiepop in zullen gaan als koek.
Ben je niet bang voor een stukje losbollige eigenzinnigheid en ADHD-achtige muzikale chaos, dan ben je bij Architecture in Helsinki aan het goede adres. Ze zeggen het zelf immers al met het laatste nummer van de nieuwe plaat, it’s the same old innocence.
http://www.kindamuzik.net/recensie/architecture-in-helsinki/places-like-this/15823/
Meer Architecture in Helsinki op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/architecture-in-helsinki
Deel dit artikel: