Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Frankrijk is zo dichtbij, maar muzikaal gezien lijkt het vaak wel een andere planeet. Waardoor je dan soms wel eens prettig verrast kan worden door een van die vele bands die je niet kent. Neem nou Benoît Burello en zijn project Bed. Een totale onbekende. Toch heeft hij met zijn vorige twee platen Spacebox en The Newton Plum al een reputatie verworven als de Franse Mark Hollis. Op nummer drie, New Lines, gooit hij het roer echter om en ontpopt zich tot de Franse dEUS.
De gelijkenis met de muziek van de Antwerpenaren op hun laatste plaat Pocket Revolution is bij vlagen echt treffend. Ook Bed bouwt songs rond een vrij simpel, aan de krautrock refererend, drijvend ritme en creëert vervolgens complexiteit door een bijzonder veellagige productie. Bed klinkt wel een stuk schoner, met die typisch Franse easy listening vibe duidelijk herkenbaar aanwezig, vooral in de zachtjes voortkabbelende zang. Ook Moon Safari-adepten moeten Bed daarom vooral een kans geven.
Nou ben ik persoonlijk minder gecharmeerd van dEUS dan veel anderen. Niet verrassend gaan veel van mijn bezwaren voor die band ook op voor Bed. De belangrijkste is wel dat het weinig intense muziek is. Niet dat New Lines geen sfeer heeft; sfeer heeft het juist te over. Maar dan wel die van een landerige zondagochtend.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bed/new-lines/11641/
Meer Bed op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bed
Deel dit artikel: