Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Iedere muziekliefhebber kent ze: die jammerlijke momenten waarop duidelijk wordt dat je toch eigenlijk niet zoveel van popmuziek afweet als je hoopte. Mijn meest recente, genante ontdekking is Bert Jansch. Deze folkzanger wordt door zijn collega’s en door muziekjournalisten gelauwerd als de man die in de zestiger jaren folkmuziek van een nieuw (gitaar)geluid voorzag en daarmee generaties muzikanten beïnvloedde. Een zekere Neil Young noemt hem zelfs de Hendrix van de akoestische gitaarmuziek.
Op zijn nieuwste album ‘The Black Swan’ zoekt Jansch aansluiting bij de succesvolle freefolk-beweging. Producer Noah Georgeson, van onder andere het meesterlijke ´Milk-Eyed Mender´ van Joanna Newsom, zit achter de knoppen, terwijl leden van de groep Espers en freefolk-goeroe Devendra Banhart de folklegende muzikaal bijstaan. De grootste bijrol is echter gereserveerd voor de Britse zangeres Beth Orton, die schittert in ‘When the Sun Comes Up’ en het met Banhart vertolkte ‘Katie Cruel’.
Ook voorziet Orton het met Jansch gezongen ‘Watch the Stars’ van de pit waar het de zanger zelf aan ontbreekt. De in Schotland geboren troubadour heeft namelijk een mooie stem, maar zingt op zo’n ingetogen wijze dat monotonie op de loer ligt. Vooral zijn solostukken hebben hieronder te lijden en zullen door niet-folkpuristen als saai worden ervaren. Wie echter het geduld heeft om aan Jansch' tijdloze stemgeluid en de kenmerken van zijn folkmuziek te wennen, is twaalf mooie liedjes rijker. De man is een groot liedjesschrijver en gitarist.
http://www.kindamuzik.net/recensie/bert-jansch/the-black-swan/14141/
Meer Bert Jansch op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/bert-jansch
Deel dit artikel: