Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
New York 1977. Een hete zomerdag in juli. Van het ene op het andere moment zit de wereldstad volkomen zonder stroom. De meeste mensen zullen vreedzaam met een kaarsje bij elkaar gekropen zijn, maar met name in de armere wijken van de stad braken grote plunderingen uit.
Een week later heeft elke straathoek in The Bronx zijn eigen DJ. Het werkt als een katalysator op een ontwikkeling die al een paar jaar aan de gang is. De strijd is definitief losgebroken: wie heeft de beste breaks? Wie scratcht het beste? Wie danst het meest origineel? Wie heeft de meest vloeiende verhalen te vertellen?
Het is een charmant detail uit de geschiedenis van de hiphop. Eén van die details waar de voortreffelijke verzamelaar Big Apple Rappin’ naar op zoek is geweest. We zijn wel wat gewend van Souljazz op het gebied van goed gedocumenteerde compilaties, maar op deze old school hiphop verzameling heeft het label zichzelf echt overtroffen.
In het liefst 44 pagina’s tellende begeleidende boekje wordt een uitgebreide zoektocht gedaan naar de grondbeginselen van het genre. Een belangrijk deel van die pagina’s zijn gebruikt voor nog zo’n aardig fenomeen: de prachtige flyers voor de oorspronkelijke block parties. Zo rond het ontstaan van de hiphop deed immers nog een nieuw fenomeen zijn intrede: het kopieerapparaat. Ontwerper Buddy Esquire legt uit hoe het ontwerpen precies in zijn werk ging en geeft zo een kijkje in de keuken van een haast volkomen verdwenen stuk muziekgeschiedenis.
We zouden haast vergeten dat er ook nog twee cd’s met elementaire hiphop in het setje zitten. Ze bevatten geen grote namen als Sugarhill Gang, Grandmaster Flash en Kurtis Blow, maar juist tracks van minder bekende helden als Spoonie Gee, Spyder D, The Jamaica Girls en Masterdon Committee. Stuk voor stuk in hun oorspronkelijk 12-inch versie: eindeloze disco- en funkgrooves met ongedwongen raps.
Wie nog twijfelde aan de relatie tussen vroege hiphop en Jamaicaanse toasters heeft aan één luisterbeurt van General Echo's 'Rapping Dub Style' genoeg.
Deze verzameling laat goed horen dat het in het begin vooral draaide om plezier en spontaniteit. Het zijn nog geen grimmige beschrijvingen van het gettoleven die de boventoon voeren, maar speelse opschepperij en geïmproviseerde taalspelletjes. 'Yes yes y’all!'.
http://www.kindamuzik.net/recensie/big-apple-rappin/diverse-artiesten-1090/12342/
Meer Big Apple Rappin' op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/big-apple-rappin
Deel dit artikel: