Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ik zou het kunnen hebben over het feit dat er in Nederland een minitrend aan de gang is van energieke retrorock. Ga maar na: DeWolff, Shaking Godspeed, Birth of Joy. Maar eigenlijk vind ik dat niet zo interessant en bovendien doe je er de individuele bands mee tekort. Dus daar ga ik niet meer over hebben.
Veel leuker is om te vertellen - of op te schrijven in deze - dat Birth of Joy een monster van een plaat heeft gemaakt. Zo eentje die weliswaar geworteld is in het verleden, maar alleen vandaag de dag gemaakt had kunnen worden. Op Life in Babalou combineert het Nederlandse powertrio bijvoorbeeld The Doors met Monster Magnet, of Led Zeppelin met Fu Manchu. En dat alles spelen ze met de energie en souplesse van Wolfmother. Nu komt die laatste naam ook regelmatig bovendrijven door de prominente plek van het orgel, die heerlijk mag gieren en brullen.
Minstens even belangrijk is dat deze retrosound geen moment geforceerd overkomt. De erg fijne Jim Morrison-achtige zang klinkt intens en zit vol bravoure - zoals dat hoort in een rockband. Strakke songs en uitwaaierende jams worden perfect afgewisseld en de combinatie van garagerock, psychedelica en stonerrock klinkt alsof het nooit anders is geweest. En dan heb ik nog niet eens over de groove gehad.
Als er dan een puntje van kritiek gevonden zou moeten worden, dan zou gezegd kunnen worden dat het compositorisch nog hier en daar iets spannender mag. Maar dat puntje wordt alleen maar gevonden na lang zoeken. Voor de rest? Heerlijke plaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/birth-of-joy/life-in-babalou/22747/
Meer Birth of Joy op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/birth-of-joy
Deel dit artikel: