Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Toen Paul Jenkins en Tobias Nathaniel in de tweede helft van de jaren negentig Black Heart Procession als zijproject van Three Mile Pilot in het leven riepen, had de band meteen een eigen gezicht. De melancholische nummers golden als wonderrmooie uitingen van verstilde tragiek. Daarnaast gaf de charismatische Jenkins het begrip dromerigheid een nieuwe betekenis met de introductie van de zingende zaag.
Op zijn treffend benoemde zesde langspeler keert de band terug naar de naamgeving van zijn eerste drie cd's. Muzikaal bouwt Black Heart Procession echter verder op zijn reeds uitgebreide oeuvre. Meer rockgerichte nummers zoals het bijna catchy 'Witching Stone' en 'Suicide' worden afgewisseld met de vleesgeworden treurzangen 'Heaven and Hell', 'Last Chance' en 'Iri Sulu'. Met een prominente rol voor Nathaniels pianospel bij deze laatste drie nummers. De teneur is zo mogelijk nog donkerder dan voorheen, waarvan de gitzwarte teksten van titels als 'When You Finish Me', 'Suicide' en 'Drugs' getuige zijn.
Six geeft aan dat Black Heart Procession anno 2009 nog steeds een uniek geluid heeft en tragiek op een bijzonder overtuigende manier in muziek kan vertalen. Dat de band hiervoor intussen een gebalanceerde combinatie tussen rock en melancholie gevonden heeft, spreekt daarbij voor hen. Six is misschien niet de meest baanbrekende plaat, maar hij bevestigt wel het belang van Black Heart Procession.
http://www.kindamuzik.net/recensie/black-heart-procession/six/19276/
Meer Black Heart Procession op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/black-heart-procession
Deel dit artikel: