Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Austin is inmiddels wel zo'n beetje dé muziekstad van de wereld, al gaan ze daar in New Orleans niet mee akkoord. Maar veel scherpe randjes heeft deze prettige Texaanse vrijstaat nooit gehad, op een enkel garagebandje en Roky Erickson na. Totdat Black Joe Lewis om zich heen begon te funken en punken. Alles wat hij in de blender gooit, komt er als lava uit.
En retegeil is ie ook. Electric Slave is opnieuw een beul van een plaat. Met de kijk-mij-nou-eensattitude van Jon Spencer, het gevaar van Howlin' Wolf - of erger nog: dat van Ike Turner - en Lewis' eigen urgentie om precies deze dansbare garagesoul in de groeven te spuiten.
De plaat opent (vermoedelijk opzettelijk) lelijk met de fuzzwaterval 'Skulldiggin', die Lewis in goede banen staat te brullen. Maar gaandeweg helt de plaat langzaam over van deze Stoogeskoers naar inktzwarte duivelse garagesoul. Voor het zover is beukt Lewis er nog een knalharde boogie uit over fijne jonge meisjes die hij graag lust. "My blood ain't runnin' right", gromt Lewis als hij steeds dieper in de soul spit. 'Vampire' is misschien een lullige titel, maar wel een track met een vuurspuwende baritonsax en een tempo dat als een DAF begint en eindigt als een verkeersongeluk. Stap Waterloo Records in, als je in Austin bent, en ze draaien deze Black Joe Lewis voor je. Veel intenser zul je het daar niet horen. Nergens trouwens.
http://www.kindamuzik.net/recensie/black-joe-lewis/electric-slave/24464/
Meer Black Joe Lewis op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/black-joe-lewis
Deel dit artikel: