Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Met Chronoclast uit 2005 heeft Buried Inside het zichzelf niet bepaald makkelijk gemaakt. Het conceptalbum, dat zowel muzikaal als tekstueel gebruikmaakt van terugkerende thema's, is een van de beste paarden uit de toch al goed gevulde Relapsestal. Geen wonder dat Buried Inside vier jaar heeft uitgetrokken voor de opvolger.
Met een gemiddelde songlengte van over de zes minuten heeft Spoils of Failure, net als zijn voorganger, tijd nodig om te bezinken. Het epische karakter van Buried Inside krijgt wederom gestalte door lang uitgesponnen postcore, waarbinnen drummer Mike Godbout complete veldslagen uitvecht. In het meest gunstige geval ('V', 'VII') grijpt de band je bij de strot om die het hele nummer niet meer los te laten. Maar soms schiet de band door, bijvoorbeeld in het 11:27 minuut klokkende 'III', dat er eindeloos lang over doet om uiteindelijk geen punt te maken.
Spoils of Failure mist de samenhang die Chronoclast tot een klassieker in de underground maakte. De betere nummers doen er niet voor onder, maar enkele zwakke broeders willen maar niet op gang komen en onderbreken de ademloze luisterervaring die Chronoclast wel wist te veroorzaken.
http://www.kindamuzik.net/recensie/buried-inside/spoils-of-failure/18348/
Meer Buried Inside op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/buried-inside
Deel dit artikel: