Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Chris Rea...Was dat niet die man die mijn orende martelde met 'Driving Home for Christmas?' En in de jaren '80 nog een aantal soortgelijke muzikale verschrikkingen neerpende? Ik ben bang van wel. Nu houdt Rea nogal van de blues en deze liefde dreef hem ertoe een muzikaal onderzoek te doen naar de onstaansgeschiedenis ervan. Dat leverde het Earbook Blue Guitars op: een box met in totaal elf albums, een dvd en een vijftigtal tekeningen. Een nogal grondig muzikaal onderzoek dus.
Op elk van de elf albums belicht Rea steeds een ander gezicht van de blues. Zo wordt op het eerste album, Beginnings, getracht om de Afrikaanse wortels te belichten. Hiervoor worden verschillende Afrikaanse instrumenten gebruikt. Op cd 2 belicht hij de countryblues. U hoort vinyl kraken, u hoort banjo’s voorbij komen. Drukken we even op Fast Forward en belanden we bij cd 6, waar de Chicagoblues aan bod komt. We horen scheurende mondharmonica's. Op cd 11 waagt hij zich tenslotte aan de blues, zoals die gespeeld werd in de '60's en '70, met veel snerpende gitaarsoli. Een gedegen beschrijving van elke cd en haar insteek zou verscheidene A4'tjes kosten. Dat hoeft nu ook weer niet, maar u begrijpt wat een gigantische hoeveelheid arbeid Rea heeft gestoken in dit werk. En let wel: de beste man speelt geen covers, maar louter eigen werk. Dat houdt in dat hij in totaal 137 (!) nieuwe nummers heeft geschreven.
Dit stuk is overigens geschreven aan de hand van een sampler, met van elke plaat één nummer (wat overigens ook al goed voor een fikse vijftig minuten aan muziek). Ik kan dus niet bepaald zeggen dat ik élk nummer heb gehoord. Wel krijg je als luisteraar een idee van de enorme gedrevenheid die Rea aan de dag heeft gelegd en het werk dat hij heeft verzet. De diversiteit die je hoort in zijn versies van de verschillende bluesstijlen is enorm. Zelfs al op die sampler.
Tja... Je mag zijn muziek belegen noemen en saai. Je kan opmerken dat je liever naar blues luistert die zo gemeen en rauw is als een roestig scheermes, en minder gladjes is afgemixt dan deze muziek. Je kan van Rea vinden wat je wilt, maar als een paal boven water staat wel dat hij zijn instrument fantastisch beheerst en dat zijn muziek prima in elkaar steekt. Bovenal echter is zijn gedrevenheid en oprechte passie voor de muziek die hem hiertoe inspireerde bewonderswaardig. Zo'n geïnspireerde zoektocht naar de blues, met zoveel liefde en inzet gemaakt: Blue Guitars is Chris Rea's Magnum Opus.
http://www.kindamuzik.net/recensie/chris-rea/blue-guitars/11428/
Meer Chris Rea op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/chris-rea
Deel dit artikel: