Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Chris Whitley had een plan. Met enkele bevriende muzikanten zou hij in een paar dagen tijd een stel nummers opnemen en die uitbrengen onder de naam Bastard Club. Op deze wijze wilde Whitley een hele serie albums maken, ware het niet dat hij overleed nog voordat de eerste plaat in de reeks het licht zag.
Toen de opnames voor Reiter in plaatsvonden (gedurende vijf dagen begin juni 2005), was de diagnose longkanker nog niet gesteld. Toch is het verleidelijk om in de elf nummers te zoeken naar een vooraankondiging van de dood en wie zoekt, zal vinden. Wie Whitley over de klaaglijke vioolpartij in het verder instrumentale ‘Inn’ hoort zeggen: ”Just watch me walk away”, voelt de rillingen over zijn rug lopen. Het eveneens instrumentale en verder niet zo bijzondere ‘Come Home’ waarmee de plaat besluit, krijgt in het licht van de geschiedenis ook meteen een beladen betekenis.
Zo is Reiter in onbedoeld het muzikale testament geworden van een integer muzikant die niet voor één gat te vangen was. Naast vijf originele composities – waarvan twee op basis van een gedicht – bevat de plaat namelijk covers van zulke uiteenlopende artiesten als Flaming Lips (‘Mountainside’), The Stooges (‘I Wanna Be Your Dog’), Tubeway Army (‘Are Friends Electric?’), The Passions (‘I’m in Love with a German Film Star’) en Willie Dixon (‘Bring It On Home’).
Productioneel is het een plaat zonder fratsen. De nummers zijn nagenoeg live opgenomen, al zijn hier en daar samples en overdubs gebruikt. De plaat ademt daardoor een grote directheid en het in zijn originele versie nogal synthetische ‘Are Friends Electric?’ krijgt hier dankzij veellagig elektrisch gitaarspel een verrassende vertolking.
Vele repetities en gesleutel in de studio hadden van Reiter in geen betere plaat gemaakt. Ruw en rauw zoals hij nu is, is hij het passende sluitstuk van een carrière die je moeilijk in de knop gebroken kunt noemen, want de muzikale erfenis van Chris Whitley is niet onaanzienlijk. Toch is het jammer dat we het met deze ene Bastard Club-plaat zullen moeten doen.
http://www.kindamuzik.net/recensie/chris-whitley-bastard-club/reiter-in/12915/
Meer Chris Whitley & Bastard Club op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/chris-whitley-bastard-club
Deel dit artikel: