Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Volgens haar beknopte biografie is Christine Fellows een reislustige zangeres uit Winnipeg, Canada. De avontuurlijke kant van Fellows schemert ook door in een veertiental uiterst fragiele verhalende liedjes op haar tweede langspeler The Last One Standing uit 2001. Beter laat dan nooit, zullen we maar zeggen. Overigens verscheen met deze late release ook het nieuwe album Paper Anniversary.
De licht hese meisjeszang van Christine Fellows doet nog het meest denken aan die van Laura Veirs. Het porseleinen stemgeluid van de witharige Fellows, de spaarzame pianoaanslagen en zweverige arrangementen bieden genoeg ruimte voor voorzichtige experimenten op het gebied van huiskamerjazz, folk en pop. Door de minimale begeleiding komen bovendien de gastbijdragen van plaatsgenoten en muziekcollega’s goed naar voren. Zo horen we onder meer John K. Samson van The Weakerthans en violist Monica Guenter.
De combinatie van intense rust en het speelse, bijna frivole pianowerk in geslaagde popnummers als ‘Blueprints’ en het eenzame hoogtepunt ‘Bird as Prophet’ wordt echter pas na een paar luisterbeurten aangrijpend. Toch is The Last One Standing geen geringe prestatie voor iemand die de meisjesromantiek van Tori Amos adoreert.
http://www.kindamuzik.net/recensie/christine-fellows/the-last-one-standing/11542/
Meer Christine Fellows op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/christine-fellows
Deel dit artikel: