Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Chuck Schuldiner was een genie, zoveel is duidelijk. De grote man achter Death heeft vrijwel eigenhandig death metal zoals wij het kennen gecreëerd en daarvoor verdient hij een standbeeld. Een paar jaar geleden overleed hij op 33-jarige leeftijd aan kanker. Een grote schok voor de muziek in het algemeen en voor de metal in het bijzonder. Hij is tot het laatst blijven doorwerken aan een nieuw album van Control Denied, zijn nieuwe band nadat hij vond dat Death zelf op een dood punt was beland.
En toen begon het getouwtrek om de resterende opnames van Control Denied. Schuldiners familie zegt het een, platenmaatschappij Karmageddon zegt het ander. Feit is dat het nieuwe album nog niet is verschenen, tot frustratie van velen. Karmageddon besloot vervolgens iets uit te brengen, met daarbij een uitleg op de hoes. En het moet gezegd: die uitleg is zo bitter en eenzijdig dat er een verschrikkelijk nare bijsmaak zit aan deze albums. Wie gelijk heeft, laat ik in het midden, maar zulk soort uitleg maakt meer kapot dan de bedoeling kan zijn geweest. Evil Chuck verdient een beter eerbetoon dan deze strijdende partijen tot nu toe laten zien. Bah.
De muziek dan. Wordt de Schuldiner-fan hier beter van? De echte fanaat wel. De eerste vier nummers op deel I zijn demotracks van de nieuwe Control Denied, waarbij alleen Chuck en de drummer te horen zijn binnen de raamwerken van de nieuwe nummers. En hoewel de geluidskwaliteit maar matig is, laten de demotracks horen dat het 'echte' Control Denied een instant metalklassieker kan worden.
De rest is gevuld met oude Deathdemo's met een erbarmelijke geluidskwaliteit. In 1985 bestond er nog niet zoiets als death metal, dus het is geweldig om te horen hoe een dan nog piepjonge Chuck - hij was toen 17 of 18 - klassiekers speelt als 'Infernal Death' en 'Baptized in Blood'. Legendarische nummers, zeer energiek en ruw gespeeld, maar ook heel erg onstrak - drummer Kam Lee houdt het werkelijk nergens bij - en opgenomen in Chuck's garage, dus een geluid van niks. De demo Mutilation klinkt dan al iets beter, ook al omdat Chuck de zangpartijen van Kam Lee heeft overgenomen, en Chris Reifert - later in Autopsy - erbij is gekomen op drums. En ook bijna twintig jaar na dato klinken nummers als 'Zombie Ritual' nog steeds verschrikkelijk goed. Duidelijk hoorbaar de blauwdruk voor vrijwel alle death metal die erna kwam.
Deel II laat de allereerste oefenruimtetapes horen, nog primitiever dus. Maar toch is het geweldig om de eerste, ruwe versie van de ultieme Death-klassieker 'Evil Dead' te horen. Het officiële debuut Scream Bloody Gore heeft dan wel een veel betere geluidskwaliteit, maar de rauwheid van de demo's heeft die plaat nooit kunnen evenaren. Uiteindelijk zijn de nu op cd verschenen Deathdemo's heel belangrijk voor degenen die alle materiaal compleet willen hebben, maar echt wijzer wordt de doorsnee death-metalfan er niet van. Ook niet van de toegevoegde liveopnames ten tijde van Spiritual Healing. Het blijft een genot om de toenmalige gitarist James Murphy - nu trouwens bezig met een echte Death tribute - ook live te kunnen horen, wat een geweldige gitaartandem was hij samen met Chuck toch. Helaas is de geluidskwaliteit zo slecht dat het lachen je snel vergaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/chuck-schuldiner/zero-tolerance-i-ii/7020/
Meer Chuck Schuldiner op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/chuck-schuldiner
Deel dit artikel: