Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Ergens tussen realiteit en fantasie, tussen hoop en waanzin, tussen oprechtheid en theater, daar ligt de waarheid van de zusjes Casady verscholen. De twee dames brachten ons een dik jaar geleden hun wonderlijke debuut, La Maison de Mon Reve. Opgenomen in een Franse badkamer, met minimale opnameapparatuur en twee uitzonderlijke stemmen. Noah’s Ark heet de opvolger en warempel; het is wederom een lust voor het oor.
De warme gloed van het Franse achterland regeert nog steeds. Lofi, natuurlijk, maar wel lofi op zijn charmantst en verre van oubollig. CocoRosies hart klopt dan wel voor de muziek van Nina Simone, Caetano Veloso en Billie Holliday, het verstand is wel degelijk gericht op het hier en nu, getuige de teksten over straatvechters, bitches en cocaïne.
In vergelijking met hun eersteling is de sfeer op Noah’s Ark een stuk dieper. Naast de gebruikelijke speelgoedkeyboards en knuffeldieren is er ruim plaats voor een harp, akoestische gitaren, belletjes en harmonica’s. Allemaal zorgen ze voor schitterende miniatuurmelodieën die breekbaar als een stoet porseleinen diertjes door het album dartelen. Als dan ook nog fenomeen Antony (‘Beautiful Boys’) en Bianca Cadady’s vriendje Devendra Banhart (‘Brazilian Sun’) een bijdrage leveren, dan er eigenlijk weinig meer misgaan.
Noah’s Ark is dan ook een bescheiden (meester)werkje van een duo dat meer bij eenieder losmaakt dan ze eigenlijk willen toegeven. En dat geldt zowel voor de zusjes als waarschijnlijk voor u.
http://www.kindamuzik.net/recensie/cocorosie/noah-s-ark/10410/
Meer CocoRosie op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/cocorosie
Deel dit artikel: