Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Gerecyclede jute en liters verf zijn de ingrediënten voor een wederom prachtig vormgegeven albumhoes van De Kift. De nieuwe cd Brik is verstopt in een soort boekwerk en getuigt net als de verpakking opnieuw van vakwerk. Vertrouwd is het typische Kiftgeluid dat piepend en puffend, gejaagd en elegant tegelijk is. Geestdriftig én diepdroef. Nieuw zijn de Friese zang in drie liedjes, de samples en de violen.
De begintonen op Brik klinken als synthipop uit de jaren tachtig, maar algauw nemen blazers, een draaiorgel en de reciterende zang van Ferry Heijne het heft in handen. Samen met ene Admiraal B. gaat De Kift in een brik met mank vliegwiel en kaduke carburateur op zoek naar het geluk. De route voert door de woestijn en over de sprookjesweg, langs grijze ruïnes, blinde muren, minaretten en vaudevilletheaters. Rusteloos jakkert het gezelschap voort, kortstondig opgehouden door weemoedige fado, oriëntaalse bekoring of een Friese engel.
Teksten van Lucebert, Edgar Allan Poe, Jack Kerouac en Russische schrijvers luisteren de muzikale queeste op. Het levert mooie frases op als: "Wacht ons onderweg het geluk? / Klapwiekend van ongeduld?" en: "Het geluk, dat naïeve kind, moet worden gevangen / Je moet het behagen, het hof maken." De dolzinnige zoektocht eindigt in een dranklokaal waar een uitzinnig orkest speelt en dronkelappen vragen om sigaren terwijl in de spiegels, de troebele waterige afgronden, iets onheilspellends weerkaatst. Of ze het geluk uiteindelijk vinden?
http://www.kindamuzik.net/recensie/de-kift/brik/21638/
Meer De Kift op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/de-kift
Deel dit artikel: