• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Deadstring Brothers | Cannery Row

Broodje haring in een duur restaurant.
CD, Bloodshot/Bertus

Tekst: Maurice Dielemans

Publicatiedatum: 30 juni 2013

Na een titelloze en sterke eerste plaat, die nu precies tien jaar geleden uitkwam, is dit countryrockgezelschap eigenlijk een beetje in de vergetelheid geraakt. Je gaat je toch afvragen hoe dat komt en of de Deadstring Brothers zichzelf met het vijfde album, Cannery Row, weer op de kaart zetten.

De zanger en oppercowboy, Kurt Marschke, is de enige constante factor van dit rammelrockbandje uit Detroit. Door die heerlijk kreunende stem en rauwe gitaarrock duikt de naam The Rolling Stones vaak terecht op in albumbesprekingen. Vanaf het prille begin gaat de voorman door als geluidskloon van Mick Jagger uit de tijd van het countryrockalbum Sticky Fingers. Tegen een dergelijke rockdinosauriër valt nauwelijks op te boksen.

Wat meer frusterend dan de gelijkenissen met een bandje als de Stones is, is het gebrek aan uitschieters op dit elf songs tellende album. Cannery Row is een erg matte bedoening, zonder spanningsveld. Alleen 'It's Morning Irene' is een klein hoogtepunt, waarschijnlijk vanwege de bescheiden knipoog naar Leadbelly's evergreen 'Goodmorning Irene'.

Over het algemeen krijgt men keurig gespeelde countrymuziek, alsof je een broodje haring met uitjes in een duur restaurant krijgt geserveerd. De meeste songs missen urgentie en dat benodigde vuige of ranzige randje. Dat laatste zou je misschien wel verwachten bij een groepsnaam als de Deadstring Brothers. Het zou je dus allerminst verbazen als Marschke zijn bandleden straks weer voor een paar consumptiebonnen gaat inruilen voor een zooitje ongeregeld.

http://www.kindamuzik.net/recensie/deadstring-brothers/cannery-row/24113/
Meer Deadstring Brothers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/deadstring-brothers