Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Diskjokke (de artiestennaam van Joachim Dyrdahl) doet ten zuiden van z'n woonplaats Oslo wellicht minder bellen rinkelen maar als dj draait hij toch al jaren z'n rondjes onder de discobol. Dyrdahl maakt deel uit van de Noorse discotrein, met Prins Thomas als stoker en Todd Terje als machinist.
Na debuutalbum Staying In (2007) kreeg Dyrdahl telefoontjes van onder meer Charlotte Gainsbourg, The XX en Bloc Party en besloot hij z'n beroep als wiskundige op een laag pitje te zetten ten gunste van zijn muziek.
Dat betaalt zich uit op En Fin Tid, Noors voor 'een fijne tijd'. Daarop perfectioneert Diskjokke zijn dubby discosound. Die heeft meer gemeen met synthesizergoden uit de jaren tachtig als Vangelis, Tangerine Dream en de Alan Parsons Project dan met discoproducers als Giorgio Moroder of Bobby Orlando.
De melodieuze grooves van Diskjokke zijn psychedelisch en wollig. Niet dat ze in de club niet zouden werken overigens, al ligt het tempo nergens hoger dan 125 beats per minuut. Maar En Fin Tid is meer bedoeld voor het hoofd en de onderbuik dan voor onrustige voeten.
http://www.kindamuzik.net/recensie/diskjokke/en-fin-tid/20439/
Meer Diskjokke op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/diskjokke
Deel dit artikel: