Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Commercieel denken lijkt niet te passen bij een band met een "No photos, no interviews, no website, no gigs" beleid, maar het heeft er weg van dat Drudkh op Microcosmos voor zekerheid heeft gekozen. (Het statement klopt ook niet helemaal, want er is een officiële Drudkh MySpace-pagina, die het label beheert.)
Waar de Oekraïeners in het verleden nog wel eens met semi-akoestisch werk wilden verrassen (Songs of Grief and Solitude), daar is Microcosmos volledig uitgetekend volgens de sjablonen der postblackmetal. Dat betekent vooral heel veel lang uitgesponnen dromerige gitaarpassages. Dit alles volgens de gekende hard/zacht-dynamiek: stukje arpeggio's pingelen (soms zelfs akoestisch) en dan de distortionpedalen intrappen voor een flinke gitaarmuur. Het meest opvallende is nog het her en der verwerken van traditionele melodieuze metalgitaarsolo's in het geheel.
Het is keurig uitgevoerd allemaal, maar ook uitermate voorspelbaar en nog erger: het lijkt gedreven door regels van goede smaak. Het zou niet verbazen als Microcosmos ineens zou opduiken als achtergrondbehang in een zich edgy wanend hip café. En dat kan niet de bedoeling zijn van een blackmetalplaat.
http://www.kindamuzik.net/recensie/drudkh/microcosmos/18945/
Meer Drudkh op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/drudkh
Deel dit artikel: