Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
De Dum Dum Girls klinken als het resultaat van een onvermoede samenwerking tussen The Jesus & Mary Chain en Phil Spector. De vier dames combineren het leukste van de klassieke kauwgomballenpop van The Ronettes met het gruizige van de Schotse chagrijnen. Maar waar de band rondom Kristen 'Dee Dee' Gundred op zijn eerste plaatje lekker onbevangen garagerockte, wordt op Only in Dreams serieus naar verdieping gezocht. Dat gaat de dames prima af.
Only in Dreams klinkt in alles beter dan hun toch ook niet misselijke debuut. Het zit 'm grotendeels in de intentie waarmee de liedjes geschreven zijn. Waar I Will Be bestond uit enthousiaste, zonder poespas opgenomen garagepop, klinkt Only in Dreams veel doordachter en rijker. Gundred is beter gaan zingen en klinkt zelfverzekerder. Ze schrijft haar liedjes met meer variatie en gevoel voor avontuur.
Het gaat wel ten koste van de speelse en onbevangen aanpak. Tekenend is dat de beste nummers ook de meest droevige zijn. In de slepende, zesenhalve minuut durende ballad 'Coming Down' zingt Gundred het verdriet om haar overleden moeder van zich af, waarmee de dames voor het eerst simpelweg weten te ontroeren. Maar ook de vertrouwd huppelende garageliedjes klinken, mede dankzij de betere productie, minder afgeraffeld. Kleine details als een speels gitaarloopje of een mooie melodie komen beter over en zorgen voor meer diepgang in de fijn voortjakkerende sixtiespunk van 'Bedroom Eyes' of 'In My Head'.
Meer dan op I Will Be speelt er een band waarvan de leden elkaar aanvullen en beter maken. Dat, in combinatie met een zelfverzekerde frontvrouw die niet bang is om de diepte in te duiken, zorgt ervoor dat Only in Dreams in alles een stap vooruit is. De Dum Dum Girls gaan door voor de beste meidenband van het jaar.
http://www.kindamuzik.net/recensie/dum-dum-girls/only-in-dreams/22095/
Meer Dum Dum Girls op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/dum-dum-girls
Deel dit artikel: