Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Twee jaar geleden werd Flux op deze pagina’s nog onthaald als een meesterwerk vol met eclectische pracht. Intussen, ondermeer op Les Nuits Botaniques 2004, liet Yann Encre blijken dat hij deze intensiteit live niet weet te evenaren. Dat neemt niet weg dat de verwachtingen voor zijn nieuwe werk toch nog hoog gespannen zijn.
En dat is er nu. Common Chord heet het schijfje en op de hoes prijkt een tekst die waarschuwt dat dit album door Encres vijfkoppige liveband opgenomen is, in tegenstelling tot zijn eerdere albums. Als we verder lezen dat het oude materiaal herwerkt werd met het oog op deze liveuitvoeringen, ebt zelfs het laatste sprankeltje hoop weg.
Encre ontdoet met de nieuwe versies nummers zoals ‘Marbles’, ‘Galant(es)’ en ‘Missive Bis’ vakkundig van hun de verstilde pracht. In plaats van het subtiele samenspel van strijkers en zachte elektronica voegt Encre een populaire, haast ordinaire sfeer toe, die al het speciale in één enkele beweging uit hun muziek haalt.
Maar niet alles is verloren, want vanaf ‘Foehn’, waarin zelfs een flinke portie gitaardistortie weerklinkt, verandert het patroon. Laat het nu net de nummers van Encres titelloze debuut zijn die de transformatie wonderwel goed doorstaan. ‘Or’, ‘Une Nuit A Ciel Ouvert’ en ‘Nocturnes’ klinken verfrissend en de sfeer leunt plotsklaps wat aan bij de ingetogen passages van Migala’s onvoltroffen La Increíble Aventura.
Zo zorgt Common Chord toch nog voor enkele aangename momenten, maar ook voor een dubieus gevoel.
http://www.kindamuzik.net/recensie/encre/common-chord/12175/
Meer Encre op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/encre
Deel dit artikel: