Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Zo´n vier jaar na zijn indrukwekkende soloplaat, Awake Like Sleep, klinkt Greg Weeks nog even fragiel en hopeloos, zoals Nick Drake die ooit op een herfstige maandagochtend in de badkamerspiegel staarde en zocht naar de zin van het bestaan. Maar wat Weeks tegenwoordig met hippiemaatjes Meg Baird en Brooke Sietinsons als Esper doet, staat nog veel meer in het teken van de psychedelische folkrock waarmee een Britse groep als Fairport Convention de wijde wereld introk.
Het debuutalbum van Espers is een grenzeloos, gevarieerd en een betoverend liefdesspel van akoestische gitaren en hemelse zang, waarmee het project rondom Greg Weeks zich in één klap uit de middelmoot weet te bevrijden. En dat uitgerekend een folkveteraan als Michael Hurley zich met Espers inlaat en zelfs met hen optrad, is ook vrij bijzonder te noemen.
Het komt niet vaak voor dat muzikanten uit de free folk zich laten bijstaan door de oude garde. Toch moeten ook die rotsvaste pioniers inzien dat Espers een heel bijzondere plaat heeft gemaakt, eentje die oud en jong dichter bij elkaar brengt. Juist die verbroedering maakt van Espers een van de belangrijkste releases van dit jaar.
http://www.kindamuzik.net/recensie/espers/espers/10524/
Meer Espers op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/espers
Deel dit artikel: