Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
"The infection has been removed. The soul of this machine has improved," zingt frontman Burton C. Bell van het Amerikaanse Fear Factory in de titeltrack van het nieuwe album Archetype. Het typeert de moeilijke periode waarin de band de laatste paar jaar heeft gezeten. Even leek het er zelfs op dat er geen nieuw album meer ging komen. De band lag op zijn gat, maar gelukkig wisten Bell en zijn makkers Raymond Herrera (drums) en Christian Olde Wolbers (bas, tegenwoordig gitaar) de draad toch weer op te pakken. Hiervoor moesten ze wel gitarist Dino Cazares lozen. In Byron Stroud (Strapping Young Lad) vonden ze een waardige bassist, waarna Olde Wolbers doorschoof naar de positie van gitarist.
Het is daarom des te opmerkelijker dat Fear Factory na de release van het niet slechte, maar toch wel overgeproduceerde en te cleane Digimortal uit 2001 zo genadeloos terug weet te slaan. Want Archetype is een schijfje dat er weer mag wezen. Het kan gerust het beste werk sinds Demanufacture uit 1995 genoemd worden en is ook het meest vergelijkbaar met dat album.
'Cyberwaste' is bijvoorbeeld zo'n lekker harde beuker zoals 'New Breed' en 'Demanufacture' dat destijds waren. En 'Archetype' laat die perfecte mix tussen een schreeuwende en een clean zingende Bell horen, zoals we die nog kennen van 'Self Bias Resistor' en 'Replica'.
Fear Factory heeft zijn waarde voor de metalscene al lang bewezen. Met Archetype bewijzen de heren echter meer dan tien jaar na oprichting nog steeds een echt rolmodel te zijn. De machine is terug, gelukkig goed geolied.
http://www.kindamuzik.net/recensie/fear-factory/archetype/5841/
Meer Fear Factory op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/fear-factory
Deel dit artikel: