Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Toen Gary Numan in 1980 aan zijn Teletour begon was hij op de top van zijn roem. Hij had vier albums uitgebracht, waaronder zijn bekendste album, The Pleasure Principle. Synthpop-klassiekers als ‘Cars’, ‘Are Friends Electric?’ en ‘Me! I Disconnect From You’ waren al geschreven. Zoals het een act in volle glorie betaamt ging de tour gepaard met een enorm podium met grote decorstukken, waaronder een enorme lichtgevende T.
Het live-album bij de Teletour, Living Ornaments ‘80, bood oorspronkelijk vooral een selectie uit het op dat moment meest recente album Telekon: ‘Every Day I Die’, ‘Down in the Park’, ‘We Are Glass’, ‘This Wreckage’. De grote hits ontbreken, op ‘Are Friends Electric?’ na. Maar deze heruitgave biedt meer: maar liefst twee cd’s vol. Een beetje vreemd is het wel: cd 1 begint met het originele album, tien nummers lang. Daarna volgt het hele concert, dat verder gaat op het tweede schijfje. Het meest merkwaardige is nog wel dat de eerste tien nummers ook weer terug komen, in exact dezelfde vorm.
Hebben we nog meer te zeuren? Jazeker. Numan heeft een aantal fraaie nummers op zijn naam staan, maar ook heel veel matige. En Living Ornaments ‘80 staat daar vol mee. In thuisland Engeland had hij een hele reeks hits, terwijl hij in de Verenigde Staten vooral bekend staat als een one hit wonder. Afgaande op deze liveplaat moeten we helaas weer concluderen dat de Amerikanen gelijk hadden: het geluid is kaal en leeg, en klinkt gedateerd. Natuurlijk is kilheid een essentieel onderdeel van Numans muziek, maar zo vlak als op Living Ornaments ‘80 kan niet de bedoeling zijn.
http://www.kindamuzik.net/recensie/gary-numan/living-ornaments-80/10635/
Meer Gary Numan op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gary-numan
Deel dit artikel: