• achtergronden
• DE 7EVEN
• video's
• agenda

ernaast

Gary Windo | Anglo-American

Uitzinnige saxofoonuitbarstingen van een tragische scheurtenor.
CD, Cuneiform/Bertus

Tekst: Remco Takken

Publicatiedatum: 01 juni 2004

Sommige muzikale helden sterven bijna naamloos. Neem nou de saxofonist op Robert Wyatts Rock Bottom en Ruth Is Stranger than Richard, Carla Bley's European Tour 1977 en The Brotherhood of Breath Live in Willisau. De Britse tenorsaxofonist Gary Windo schetterde menige onbewoond-eilandfavoriet vol met zijn blaffende krachtpatsersstijl, en toch kent bijna niemand meer zijn naam.

Misschien moet het zo zijn. Windo was een van de meest toegankelijke, humoristische en herkenbare tenorsaxofonisten die opkwam in de jaren zeventig, ongeveer tegelijkertijd met Hans Dulfer zeg maar. In 1992 overleed Windo op 50-jarige leeftijd. Na een tumulteuze carrière vol high energy-geweld eiste een jarenlange drugsverslaving haar tol.

Die verslaving verklaart misschien de weinige (deels wisselvallige) platen die Windo uitbracht onder eigen naam. Het onafhankelijke platenmaatschappijtje Cuneiform maakt wat dat betreft veel goed. De verzamel-cd Anglo-American is alweer de tweede geslaagde historische terugblik van het label. Net zoals His Master's Bones bevat eerstgenoemde geen enkel minpuntje.

Dankzij een strenge selectie komt alleen het meest verrassende uit Windo's veelzijdige loopbaan bovendrijven. We horen een gespierde wildeman, een vechtersbaas, die consequent in het rond mept, geruggesteund door een geoliede straatbende. Of het nu de power is van Hugh Hopper's basgitaar, of de drive van de Zuid-Afrikaanse Harry Miller, Louis Moholo en Dudu Pukwana, Windo klinkt zonder uitzondering streetwise en ready to rock. Zo ontstaat er een helder statement, dat kilometers uitstijgt boven het belang van een portret van een artiest-als-jonge-man.

Wat te denken van de groep Symbiosis, een funky neefje van The Soft Machine met deels zwart bloed? Of een obscure bezetting van het Gary Windo Quartet met basgitarist Steve Swallow? Een instrumentaal lied van de eclectische rockgroep NRBQ? Anglo-American is een fotoalbum van een hele generatie, waar je met plezier doorheen bladert.

http://www.kindamuzik.net/recensie/gary-windo/anglo-american/6201/
Meer Gary Windo op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/gary-windo