Onze laatste liverecensie.
Onze laatste albumrecensie.
Ons laatste interview.
Onze laatste video.
Noem het avant-garde, musique concrete of filmmuziek: de donkere, onheilspellende composities van de Italiaan Giuseppe Ielasi zouden het goed doen bij een David Lynchfilm.
Traag, zonder haast, ontvouwt de cd zich als een muzikale nachtmerrie die uitmondt in een climax. Ielasi gaat ambitieus te werk en laat meerdere ritmes en melodieën door elkaar heen lopen in dezelfde track. Hierdoor ontstaat een ronduit desoriënterend en ongemakkelijk effect, net als bijvoorbeeld op 'Confusion is Sex' van Sonic Youth. Ook het arsenaal aan geluidsbronnen dat Ielasi aanrukt is imposant: behalve zijn eigen gitaarspel hoor je samples van allerhande geluidsbronnen, die samen een rijk gevulde mix tot resultaat hebben.
Muzikale aanknopingspunten bieden de tapeloops van William Basinski (met name zijn fameuze ‘Desintigration Loops’), zoals de eerste track, die gedragen wordt door een puffend ritme en een eenvoudig melodieus motiefje. Wanneer Ielasi zijn gitaar naar de voorgrond haalt, doet hij denken aan de minimalist Oren Ambarchi en in de ronduit ijzingwekkende vierde track komt hij verdacht dichtbij de vroegere Autechre.
De aanpak van Ielasi werkt niet altijd: de overdaad aan geluiden en sferen keert zich na een tweetal tracks tegen de luisteraar. Ielasi lijkt niet te kunnen kiezen tussen de herhalende kracht van muzikale eenvoud en muzikale overdaad. De balans slaat overduidelijk door naar het laatste: af en toe is het net of je een aantal cd’s tegelijk op hebt staan, zoveel gebeurt er tegelijkertijd. Met een onsje minder was deze release ook geweldig geweest. Desalniettemin zijn liefhebbers van bovenstaande artiesten bij deze getipt voor een mooie release.
http://www.kindamuzik.net/recensie/giuseppe-ielasi/giuseppe-ielasi/13636/
Meer Giuseppe Ielasi op KindaMuzik: http://www.kindamuzik.net/artiest/giuseppe-ielasi
Deel dit artikel: